ศรีสมภพ
หลายคน..ยลตามช่อง
ต่างมุมมองต้องอย่างนั้น
ช่องเดียว ที่เกี่ยวกั้น
ภาพต่างกัน มั่นมุมเดียว
ภาพเห็น ..ที่เป็นจริง
เป็นหลายสิ่งไม่เฉลียว
ต่างจ้องมองช่องเดียว
ดึงภาพเกี่ยว เที่ยวทายท้า !
อัตตา..แห่งตนตัว
ภาพหม่นมัวกลั้วเต็มตา
ภาพเอ็ง และภาพข้า
ต่างราวฟ้า กับหน้าดิน
ปรับใจ.. ไร้อัตตา
ภาพมัวพร่า ก็หมดสิ้น
ภาพใหม่ ใคร่ถวิล
ตรงใจจินตน์ ตรงใจกัน !
ช่องมอง ..ใช่ข้องเกี่ยว
ร่วมหนึ่งเดียวเกี่ยวประสาน
หมายมองต้องรวมกัน
ร่วมสร้างสรรค์..หนึ่งครรลอง
ภาพเดียว เกี่ยวกันอยู่
หลายหลากหมู่อยู่ร่วมผอง
ร่มเย็นเป็นพี่น้อง
แม้จักต้อง ..มองต่างกัน !
เลิกจ้อง ..มองข้างเกี่ยง
มาร่วมเ
1938
0
0
หน้าส่วนตัว
