ศรีสมภพ
กลับบ้านเดิม ถิ่นเกิดเถิดน้องพี่
ฟ้ายังงามน้ำยังมีที่ยังรก
พลิกพื้นดินถิ่นนี้หนอ มรดก
แล้วคลุมปกด้วยรวงเหลืองเรืองตระการ
ทิ้งบ้านเก่าหลงเข้าเมืองไม่เฟื่องหรอก
มีตึกตรอกคนหลอกคนจนล้นพล่าน
ปากต้องกัดตีนต้องถีบรีบลนลาน
แม้มีงานได้แค่เงินไม่เกินกิน
เงินร้อยพันบ้านเราใช้ไม่มีหมด
ค่ามันลดเมื่ออยู่กรุงถลุงสิ้น
จะไปไหนใช้เงินนำกว่ากำกิน
มันโหดหินกว่าบ้านเก่าที่เจ้าลืม
กลับมาเถิดน้องพี่..วิถีทุ่ง
จรัสจรุงมุ่งหมายใจยังปลื้ม
น้ำมีปลา นาข้าวงามได้ด่ำดื่ม
เพียงเจ้าลืมคอนกรีตกรุง..มุ่งสู่นา
โอม..มนตราสายรกรั้งยั้งเจ้าไว้
คนเคยไกลให้กลับถิ่นร่วมดินฟ้า
แม่โพสพพร้อมขวัญข้าวรอเจ้ามา
พ
1656
3
0
หน้าส่วนตัว
