ความรักของชั้นมันเริ่มในวันที่ท้องฟ้าสดใส แต่สุดท้ายกลับจบลงในวันที่คืนหม่นหมอง เมื่อหัวใจของสองคนไม่อาจประคอง ความรักของเราสองจึงจบลงด้วยน้ำตา สายลมพัดผ่านในคืนวันที่อ่อนไหว ชั้นถอนหายใจหลงคิดว่าเป็นเสียงเธอที่เรียกหา ยังหันหลังไปมองยามเห็นคนเดินผ่านไปมา ด้วยยังหวังว่าจะมีเงาเธอให้อิงแอบแนบเคียง ไม่เคยโทษว่าใครคือคนผิด ไม่เคยคิดต่อว่าเธอในวันคืนที่หม่นหมอง ไม่เคยโกรธแม้ยามที่ต้องน้ำตานอง ไม่เคยแม้จะลอง....ลืมเธอที่เคยรักกัน เดินเดียวดายบนถนนเส้นทางที่เปล่าเปลี่ยว แม้เหลือเพียงคนเดียวในคืนที่เงียบเหงา หากอ่อนล้าจะกอดตัวเอง...แล้วปลอบใจเบา ๆ จะไม่เศร้าแม้ความรักของชั้นจะจบลง ...หิมะขาว ความรักฉันเริ่ม
สายลมหนาว & หิมะขาว 17 มี.ค. 2550 17:53 น. - ID 99958 
829
1
0
17 มีนาคม 2550 21:08 น. - comment id 672210
รู้กันอยู่ว่าจะต้องจำจาก จำใจพรากห่างกันไกลเมื่อใดหนอ ถึงจะได้เจอกันสมดังรอ โอ้ละหนอเข้าใจกันเท่านั้นพอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
