หน้าส่วนตัว
เห็นสายน้ำ นทีที่มันไหลไป
เหมือนว่าเราเคยแหวกว่ายด้วยกันก่อนนั้น
ใจที่คอยภักดี รัก...ที่มีให้แก่กัน
ช่างผูกพัน ผูกกันมานานแสนนาน
เป็นเวรกรรมปางก่อนที่ย้อนเข้ามา
ให้น้ำตาเราหลั่งรินแทบจะสิ้นใจ
ได้มาพบเพื่อลา จำพรากเราให้ห่างไกล
บุญเราสร้างมาน้อยไป ต้องจำใจลา
ผ้ากาษา ที่ให้มาพี่จะห่มไว้
อยากทำอย่างที่ตั้งใจ
เลือกไปสู่แดนพระธรรม
อยู่ที่ไหนน้องจงรับบุญที่พี่หนุนนำ
ขอให้เวรกรรม น้องจงสิ้นไป
สายน้ำโขง ขอจงช่วยเป็นพยาน
ถ้าดวงไฟขึ้นจากน้ำสองดวงวันไหน
นั่นคือ รัก ของเรา
จะรักกันไม่เสื่อมคลาย
เกิดชาติไหน...ให้เราได้รักกันเหมือนเดิม
เก็จฐวา 16 มี.ค. 2550 21:01 น. - ID 99916 
2116
3
0
16 มีนาคม 2550 21:19 น. - comment id 671826
ไมมันเศร้าจังละ
16 มีนาคม 2550 22:02 น. - comment id 671865
ความผูกพันกับอดีตชาติ..บางคนสามารถระลึก ได้ค่ะ..
16 มีนาคม 2550 22:37 น. - comment id 671880
เจมส์อยากระลึกชาติมากเลยครับ อยากรู้จัง........รักเป็นอย่างไร เมื่อชาติที่แล้ว
17 มีนาคม 2550 07:13 น. - comment id 671956
อืม ระลึกชาติเหรอ น่าสนนะ....แต่ไม่เอาดีกว่า ถ้าชาติที่แล้วน่าจดจำ ทำไมเขาถึงให้ลืมละ จริงไหม มันอาจจะมีบางสิ่งที่ไม่น่าให้จดจำก็เป็นได้ ใครจะรู้
17 มีนาคม 2550 19:48 น. - comment id 672191
..เป็นอีกมิติหนึ่ง...ที่สัมผัสได้...หากปฏิบัติได้จนถึงขั้นฌาณ.....บางครั้งนอกเหตุเหนือผล...มีบางคนเท่านั้นที่สัมผัสได้.....เป็นปัจจัตตัง...รู้ได้เฉพาะตน... สื่อความหมายได้ดี..มาชื่นชมค่ะ...
27 พฤษภาคม 2550 14:30 น. - comment id 702154
เราอยากฟังเพลงนี้ต้องทำไงอะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
