แบบห่างกันไกล.. อุณหภูมิความห่วงหา ยังคงมีค่าในห้วงความฝัน องศาความต่าง..สร้างความเวิ้งว้าง..ทุกคืนวัน หากแต่ในใจฉันก็สร้างภูมิคุ้มกัน..ขึ้นมา คิดถึงเธอ..คิดถึงแทบขาดใจ อยากสัมผัสอุ่นไอ..ดึงเธอมาไว้อยู่ตรงหน้า คงได้อย่างฝันไฝ่..หากสามารถแก้ไขกฏเกณฑ์กลไก..ของวันเวลา แต่ฉันเป็นแค่คนธรรมดา จึงได้แต่ปลอบใจตัวเองว่า..เธอคงเหมือนเดิม