ฉันไม่เข้มแข็งพอ.. ที่จะทำเหมือนไม่ทุกข์ท้อ..หรือหวั่นไหว ไม่เก่งกล้า..พอจะเผชิญหน้ากับเรื่องใด ที่ทำร้ายหัวใจ..จนเจ็บชา ยอมรับว่าอ่อนแอ.. เลือกที่จะเป็นฝ่ายแพ้..หรือถูกตราหน้า.. หากความรักทำให้สุข..ทุกเวลา.. ทำไมฉันจึงทุกข์มากกว่า??หรือเพราะว่า..มันมากไป ไม่ต้องการคำปลอบโยน.. ปล่อยใจให้เอนโอน..กับความหวามไหว อีกไม่นาน..ฉันจะลืมทุกอย่าง..ให้ผ่านไป ไม่ช้าหรอกใช่ไหม..ยืนยันกับหัวใจ..ให้แกร่งพอ .. นี่แหละ..ความเสียใจ.. ..^______^ .. แวะมาแต่งกลอนเล่นๆ หุหุ ไปจากชีวิตของฉัน..ได้โปรดอย่ามองกลับหลังมา.. ไม่อยากให้เธอมาสบตาแล้วทำเสียใจ... นับถอยหลัง.. หาฟังซะ ^_^
16 มีนาคม 2550 02:01 น. - comment id 671526
อืม... เจ็บจนชิน ปล่อยวางซะ ปล่อยวาง
16 มีนาคม 2550 02:12 น. - comment id 671527
กลอนเศร้าอีกแล้วนะพี่นัส แต่ก็เป็นกลอนที่เพราะสุดๆเลยล่ะ
16 มีนาคม 2550 03:50 น. - comment id 671529
คนที่คุณก็รู้ว่าใคร ใครว่าชิน?? ใครว่าเจ็บห๊า?? ไม่เจ็บ..ไม่ชิน ตอนนี้กะลังไม่ชินอย่างแรง ไม่มีอะไรต้องเจ็บจริงๆนะ สบายมาก.. + + + + + + + + + + + + + + + + + + กรุ๊ฟฟี่จัง แต๊งสะกิ้วจร้าลูกเพื่อน อิอิ เศร้าแน่นอน ก็เค้าแต่งได้แต่แบบนี้ ^__^
16 มีนาคม 2550 07:32 น. - comment id 671536
เป็นที่มาจากใจหรือป่าว ถึงได้อ่านแล้วถึงใจ อย่างนี้ เศร้าจังครับ เป็นคนแพ้ ส่วนมากไม่มีใครปราถนานะ แต่ที่ไม่ปราถนา มักจะได้กัน
16 มีนาคม 2550 07:43 น. - comment id 671544
ยอมรับเช่นกันค่ะว่าอ่อนแอยิ่งนัก
16 มีนาคม 2550 08:08 น. - comment id 671551
บางทีทำเอาลุกไม่ขึ้นเหมือนกัน ความเสียใจเนี่ย.. ต้องขอเวลาตั้งหลักอยู่เสมอเลย... :)
16 มีนาคม 2550 09:50 น. - comment id 671621
ความเศร้า กับ ความเซ็ง มันเป็นเพื่อนกันค่ะ... ก็อ่อนแอและอ่อนไหวอยู่ร่ำไปค่ะคุณนัส...
16 มีนาคม 2550 10:03 น. - comment id 671628
ร้องไห้ซะฬห้เต็มที่ แล้วพรุ่งนี้อย่ามีน้ำตาให้ใครเห็น
16 มีนาคม 2550 14:03 น. - comment id 671751
ทุกบทกลอน ชอบๆๆๆจ้ะ พี่นกเองแวะมาทักทายจ้า
16 มีนาคม 2550 14:38 น. - comment id 671755
ก๊ะยังเซียนเหมื๊อนเดิม ว่าไปยัยนัสมีstyleเป็นของตัวเองมากเลยอะ อ่านแร้วรุ๊ว่ายัยนัสแต่งประมานนั้นเรย หุหุ ช้านก๊ะเจบ...แต่ดั้นไม่จำ แต่ก๊ะยังคงไม่ชิน มิสเด้อ จุ๊บๆ
16 มีนาคม 2550 14:55 น. - comment id 671757
น้องนัส แต่งกลอนให้พี่เหรอคะ มันโดนอ่ะน้อง
16 มีนาคม 2550 17:39 น. - comment id 671794
ความรักหากมันมากไปก็เจ็บ น้อยไปก็ทุกข์ เฮ้อออ นี่แหละคือความเสียใจ ความเสียใจมันเป็นอย่างนี้
16 มีนาคม 2550 17:40 น. - comment id 671795
เคยคบกันธรรมดา-ธรรมดา ไม่เคยคิดเลยว่าจะเปลื่อนไป เคยนั่งคุยกันใกล้ๆ........... ไม่เห็นจะหวั่นไหวไปเลย ซบตากันก้อหลายครั้ง เมื่อก่อนก้อยังเฉยๆ เทอก้อทำทุกอย่างเหมือนเคย ไม่รู้เลยความเป็นเพื่อนจะเปลื่อนไป..
16 มีนาคม 2550 21:37 น. - comment id 671838
pink-specail@hotmail.com นัทจ๋า แอดหาป้นด้วยนะ ไม่รุว่าลืมกันรึยังน้า
17 มีนาคม 2550 07:51 น. - comment id 671985
อ่ะนะ ไม่เต็มใจแต่ง แต่โดนนะนัสเอ๋ย หุหุหุ เต็มดวงเลย
17 มีนาคม 2550 13:37 น. - comment id 672075
จะให้พี่ชัยนับถอยหลังได้อย่างไรล่ะนู๋นัส เพราะติดขัดที่เข็มนาฬิกาที่บ้านพี่ชัยเดินไปข้างหน้า
17 มีนาคม 2550 22:52 น. - comment id 672261
ความเสียใจทำให้ปวดมีน ตืบๆๆๆ ร้าวๆๆ รานๆ โอ้ยยยย
6 พฤษภาคม 2550 16:55 น. - comment id 691857
นู๋นัส... แป้งนะ...จำกันได้ไหม หายไปเป็นปีเลย..เข้ามาตอนนี้...งง ทำอะไรไม่ถูกเหอๆๆๆๆ ยังแต่งกลอนเหมือนเดิม..เพราะแบบเศร้าๆ หุหุ .. แวะมาทักทายเพื่อนเก่าจ้า