๏ ประหนึ่งมีบางอย่างกั้นขวางอยู่ ทำให้เราทั้งคู่.. - รู้ไหวหวั่น- ความอาทรเยื่อใยในสัมพันธ์ เนิ่นนานวันเลือนไปไม่เหมือนเดิม เธอบอก..- เธอ เข้าใจในรู้สึก - แต่ส่วนลึกช่างแผกจากแรกเริ่ม ฉันอยากกล่าวถ้อยคำย้ำเพิ่มเติม กลัวส่งเสริมปัญหาค้างคาใจ เธอบอก.. - ฉัน เปลี่ยนไปไม่เหมือนก่อน - ให้ฉันย้อนเรื่องราวเอาใจใส่ ฉันผู้ปราศความฉลาดสามารถใด ตรึกเท่าไรเหมือนม่านหมอกมาหลอกบัง สุดท้ายเธอทำเมินและเหินห่าง ทิ้งช่องว่างฝากไว้ให้ฉันหยั่ง ฉันเปรียบคนสูญค่าล้ากำลัง เจ็บอีกครั้งทนได้หัวใจชิน๚ะ๛
12 มีนาคม 2550 18:19 น. - comment id 669530
ที่ "ไม่เหมือนเดิม" คือ ตัวเขาหรือตัวเรา กันแน่ค่ะ....?
12 มีนาคม 2550 18:35 น. - comment id 669557
ฉันหรือเธอที่เปลี่ยนไป
12 มีนาคม 2550 18:55 น. - comment id 669574
บอกได้คำเดียวว่าอึ้ง....................
12 มีนาคม 2550 22:34 น. - comment id 669658
ขอให้เหมือนเดิม
12 มีนาคม 2550 23:24 น. - comment id 669687
เวลาไม่ได้ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป สิ่งที่ทำให้เปลี่ยน คือ หัวใจคน ไม่ยั่งยืน ไม่คงทน และไม่เหมือนเดิม
13 มีนาคม 2550 01:33 น. - comment id 669722
สู้ๆ แม้มันจะไม่เหมือนเดิม แต่สู้ๆนะ
13 มีนาคม 2550 07:42 น. - comment id 669760
ทุกอย่างย่อมมีการเปลี่ยนแปลงค่ะ แม้แต่ใจเราเองยังยากเข้าใจ???
13 มีนาคม 2550 09:29 น. - comment id 669800
ความเปลี่ยนแปลงเป็นธรรมดาของสรรพสิ่งในโลก แค่ไม่เหมือนเดิม นั่นคือสัจธรรมอยู่แล้ว อิอิ ว่าแต่ว่าช่วยลบข้อความข้างบยนหน่อยนะครับจะแจมเรื่องฝิ่นกลับมาโพสต์เข้ากลอนนี้ได้น่าอายจัง
13 มีนาคม 2550 09:28 น. - comment id 669805
เอ๊ะ............อารัยเปลี๋ยนไป๋อ่ะคะ........อึ้ง...รอบสอง............. :) เรื่องที่จะทำโครงการชัวร๋...ค่ะ และก็อีกเรื่องสนับสนุนเต็มที้เต็มที่ไทแลน์จะได้มี น.ข ที่มีคุณภาพเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งท่าน... อุ๊บส์ บอกได้ไหม... ขอโทษนะถ้ายังบอกไม่ได้ แหะๆ อารัยเปี๋ยนไป๋คะ หลังๆน่ะ หรือเพราะใจใครบางคน 5555 ป้วนเปี้ยนอยู่แถวๆนี้...เฮ...
13 มีนาคม 2550 10:42 น. - comment id 669845
มีอะไรไหนบ้างเหมือนอย่างเก่า แม้ใจเราก็แปรเปลี่ยนบ้างทางวิถี พบเรื่องราว..หรือคนใหม่..ในฤดี ก็พร้อมที่แปลี่ยนเมื่อไขว่คว้า. อย่าว้าวุ่น..วุ่นวาย..เมื่อไรเปลี่ยน ต้องเร่งเรียนรู้ให้ทันนั่นเถิดหนา เมื่อเขาไม่เหมือนเดิมเติมน้ำตา รู้เวลา...ดูแลใจ..ให้อดทน อะไรก็สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ใจของเราเองก็เหมือนกัน เมื่อพบเห็นสิ่งที่ดีกว่าและใจปรารถนา ย่อมไขว่คว้า..เฉกเช่นใครอื่น..
14 มีนาคม 2550 01:43 น. - comment id 670366
..๏ แม้นล้านถ้อยรอยคำมาพร่ำกล่าว เปรียบดวงดาวแทนพากย์เจ้าอยากร่ำ ห้วงเวหาแทนกระดาษวาดลำนำ กี่กอบกำเม็ดทรายมาดหมายแทน เจ้าจนใจไร้พากย์ลำบากนัก หวังเพียงให้ประจักษ์รัก-หวงแหน แต่ยากเค้นค้นความท่ามดินแดน อกช่างแสนชอกช้ำจึ่งร่ำกลอน คนดี..ท่ามความเงียบสงบพี่พบว่า ในแววตาพุ่มพวงดวงสมร เปี่ยมด้วยรักเสน่หาแลอาทร ทุกบทตอนล้นหลั่งจากข้างใน ต่อล้านถ้อยรอยคำนำมากล่าว หมื่นแสนดาวพราวฟ้าประภาไสว มิเทียมเทียบเปรียบเท่าหนึ่งเข้าใจ ที่ยิ่งใหญ่ด้วยรักมั่นภักดิ์กัน๚ะ๛ ...ช่วงนี้ต้องทำงานดึก...ตอนเช้าอย่าลืมทานยานะ....
14 มีนาคม 2550 20:38 น. - comment id 670848
คุณกุหลาบขาว .. เป็นได้ทั้งตัวเขาและตัวเราค่ะ คุณเพียงแพรว .. ความเปลี่ยนไปเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ทั้งที่ใจก็อยากมั่นคงค่ะ คุณทักทาย .. หืมม !! คุณสิริน .. :) จะมีความสุขมากเชียวค่ะ คุณชมพูภูคา .. หัวใจคนเปลี่ยนแปลงโดยไม่มีเงื่อนไข และบางทีก็ยากจะพิสูจน์ได้ว่าเปลี่ยนไป จนกระทั่งเกิดเหตุอะไรบางอย่างขึ้น กว่าจะรู้สึกตัวว่าหัวใจเปลี่ยนไปแล้ว .. บางที ก็ตั้งตัวไม่ทันค่ะ คุณเปเป้ซัง .. :) อยู่กับตัวเอง สู้เพื่อตัวเอง น่าจะดีกว่าค่ะ คุณเฌอมาลย์ .. บางที อัลมิตราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันนะ แอบงง อยู่บ่อย ๆ คุณทักทาย .. ไม่ได้เป็นความลับค่ะ โครงการจะถูกประกาศอย่างเป็นทางการ เมื่อตระเตรียมบางอย่างพร้อมแล้ว ช่วงนี้เป็นช่วงที่อยู่ในระหว่างการประมวลข้อมูลค่ะ เพื่อที่จะหาทางเลือกที่ดีที่สุด และหาแนวทางในการปฏิบัติ ทุกงาน อาจจะมีบ้างที่เจออุปสรรค .. อัลมิตราเองก็ประสบอยู่บ่อย ๆ ดังนั้น หัวใจของคนทำงานจึงต้องพร้อมเช่นกัน ขอบคุณค่ะ คุณทักทายที่ให้กำลังใจตลอดมา อัลมิตราพูดได้เต็มปากเต็มคำเลยว่า ทุก ๆครั้งที่ทำโครงการ อัลมิตรามีความสุขนะ ค่อย ๆ เก็บงานทำไปทีละนิด .. บอกไม่ถูก เอาเป็นว่า เป็นความสุข ค่ะ คุณฤกษ์.. เรียบร้อยแล้วล่ะ คุณครูพิม .. มีประโยคหนึ่งที่อัลมิตราจำขึ้นใจ เขาบอกว่า .. หากคน ๆ นั้นเป็นคนที่เรารู้สึกแคร์ เป็นคนที่เรารู้สึกดี .. เราควรอธิบายให้เขาได้เข้าใจ ค่ะ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ติดไว้ก่อนนะคะ แปะโป้ง ค่ะ