ณ ยาม ดึกสงัด สายลมพัดผ่านผิวกาย ทั่วฟ้านภาพราย จันทร์เพ็ญแจ่มแซมดารา รัญจวนหวนละห้อย คอยนับวันเธอกลับมา ฉันอยู่ ณ บ้านนา ยังรักมั่นสม่ำเสมอ ทรมานสุดทานทน อัสสุชลไหลล้นเอ่อ เธอจ๋าเธอจ๋าเธอ ฉันคิดถึงเธอรู้ไหม เหม่อมองท้องฟ้ากว้าง ยิ่งอ้างว้างร้างฤทัย หดหู่อยู่ร่ำไป สะอื้นไห้อาลัยอาวรณ์ เห็นเพียงมโนภาพ แนบขนาบกลางอัมพร เด่นดวงทุกช่วงตอน ชวนให้หวั่นวุ่นอุรา หากเป็นเช่นปักษิณ จะโบยบินข้ามขอบฟ้า แล้วหาเจ้าพี่ยา มาชิดอยู่คู่เคียงคง แต่ฉันนั้นไร้ฤทธิ์ นิรมิตดังประสงค์ จึ่งได้แต่ปลดปลง ทนขมขื่นทุกคืนคราว มิอยากจะรู้รส ความสลดเล่นบทเหงา ไยถึงจะบรรเทา หอบความเศร้า ให้เหือดหาย เธอจ๋าฉันอยู่นี่ ไม่เคยที่จะแปรไป เธอจ๋าฉันห่วงใย และคิดถึงเสมอมา เธอจ๋าฉันคงมั่น มิผิดผันเยี่ยงเพลา วาดหวังทุกครั้งครา สุดจะพร่ำคำบรรยาย ขอเธออย่าร้างรัก ให้ประจักษ์ ดังใจหมาย เห็นค่าคนเดียวดาย ที่เฝ้าง้อขอไมตรี..
9 มีนาคม 2550 19:56 น. - comment id 668261
ค่ำคืนยังมีรัก ยังประจักษ์ในใจหมาย ดาวยังคงเปล่งประกาย นั่นคือรักที่ไม่หายไปจากใจ
9 มีนาคม 2550 20:24 น. - comment id 668290
มาอยู่เป็นเพื่อนคนขี้เหงา..อิๆ..หายเหงายัง..
10 มีนาคม 2550 01:08 น. - comment id 668371
es
10 มีนาคม 2550 10:38 น. - comment id 668409
10 มีนาคม 2550 17:11 น. - comment id 668493
แปลงร่างเป็นตุ๊กตาไล่เหงาค่ะ ... เผื่อจะทำให้เจ้าบ้านยิ้มได้บ้าง
10 มีนาคม 2550 19:12 น. - comment id 668514
ดึกดื่นค่ำคืนเหงา แสงดาวเศร้าเฝ้าใจหาย จิตฉันหวั่นมิวาย ซ่อนเร้นกายกลางสายลม
10 มีนาคม 2550 19:54 น. - comment id 668539