อยากรู้จัก อยากรักเธอ อยากเจอหน้า วันเวลา คงแสนสุข หายทุกข์เศร้า หากได้มีเธออยู่ใกล้ข้างใจเรา คงไม่เหงาอ้างว้างเหมือนอย่างเคย แต่เมื่อพบ เจอเธอนั้น ฉันหวั่นไหว ยิ่งอยู่ใกล้ ยิ่งไม่กล้า อ้าปากเอ่ย.. ยิ่งสบตา คิดอะไร ไม่ออกเลย.. ฉันต้องเผย ความในใจ อย่างไรดี ? *** คุณเคยมีอาการแบบนี้หรือเปล่า... ^ ^
9 มีนาคม 2550 07:31 น. - comment id 667946
๐ เผลอใจจึงไหวหวั่น ซ่อนหมายมั่นปิดกันเผย เก็บหน่วงหวังล่วงเลย ไม่พร้อมเอ่ยเกรงเผยความ ๐ คุ้นเคยต้องเลยปิด ไม่มีสิทธิ์จะคิดตาม บังควรหรือชวนหวาม คอยหักห้ามให้ขามใจ ๐ เหงาเพิ่มมาเสริมแรง อกเคยแกร่งก็แกว่งไกว สิทธิ์ปองจะครองใคร ก็รู้ได้ว่าไม่ควร ๐ ห้ามใจคอยให้หัก ห้ามจิตรักจะมักหวน ห้ามเพ้อละเมอครวญ ห้ามใจชวนอย่าทวนคำ ๐ แค่คิดก็ผิดควร ใจเรรวนจะชวนช้ำ หมดสิทธิ์ต้องปิดคำ ต้องคอยซ้ำคอยย้ำตน