โลกที่วุ่นหมุนเวียนเปลี่ยนลมหวน ใจที่ปรวนแปรปรับเคยสับสน ความบอบบางเปราะซ่อนอ่อนไหววน กลัวกลีบหม่นด้วยแดดโลมลมโทรมใจ จึงกั้นหนามล้อมเกราะกันเปราะหัก แย้มกลีบทักความงามตามสมัย ซ้อนคมหลั่นคั่นหลบหลีกผองภัย ซ่อนเชิงชั้นเร้นไว้เกรงใครจอง เป็นกุหลาบหนามแหลมแย้มกลีบสวย สะท้อนแสงแดดช่วยไม่หม่นหมอง ล่วงคืนวันผันเดือนเหมือนโลกมอง หนามที่ป้องดอกไม้ไม่คมพอ ฟ้าจึงสื่อปีกผีเสื้อเพื่อช่วยคุ้ม หนามเคยหุ้มจึงละลายไม่เติบต่อ ปีกแม้บางแต่แข็งแรงและแกร่งกรอ โลกทั้งใบเกิดก่อการรอคอย เป็นกุหลาบถอดหนามยามแย้มเผย ผีเสื้อเดียวชื่นเชยกล้าเอื้อมสอย ความวางใจในความรักยังปักรอย ถักทอร้อยเส้นใยสายสัมพันธ์ โลกง่ายงามกระจ่างชัดศรัทธาช่วย ชูกลีบสวยอ่อนละไมในทางฝัน อบอุ่นปีกผีเสื้อเพื่อผลักดัน คลายหวาดหวั่นแม้แดดโลมลมโทรมใจ.
แดดเช้า 5 มี.ค. 2550 09:47 น. - ID 99363 
1216
4
0
5 มีนาคม 2550 10:26 น. - comment id 665828
มาพร้อมความอบอุ่นเลยนะคะ
5 มีนาคม 2550 10:44 น. - comment id 665841
โลกสวยงามยามยลหนทางรัก...สุขยิ่งนักคลอเคียงเพียงเราสอง ทักถอสานสัมพันธ์ตามครรลอง โลกทั้งผองอบอวลถ้วนสุขใจ
5 มีนาคม 2550 12:37 น. - comment id 665894
มาพร้อมความละมุมของหัวใจเลยนะค่ะคุณรุ่ง..
5 มีนาคม 2550 12:43 น. - comment id 665897
แม้กุหลาบจะถอดหนามให้ผีเสื้อแต่ผีเสื้อก็ยังไปหากุหลาบและดอกไม้อื่นๆอยู่ดี
5 มีนาคม 2550 13:18 น. - comment id 665916
กลอนมาหวานแหว๋ว.. สงสัยไม่ใช่นารีไร้ใจเสียแล้วมั๋ง คิคิ..ความรักกำลังเข้าตา..
5 มีนาคม 2550 16:27 น. - comment id 665952
ดีจ้าพี่รุ่ง.....หวานมั๊กมากกก ..... อิจฉาผีเสื้อตัวนั้นจังเลยจ้า...อิอิ มาทักทายพี่สาวน๊ะ
5 มีนาคม 2550 17:09 น. - comment id 665972
ดอกไม้ดอกหนึ่ง.... ร่วงลงบนผืนดิน....ไร้ค่า กลีบร่วงหล่น บอบช้ำ และแหว่งวิ่น เหมือนจิตใจของฉันเวลานี้ ฉันค่อยๆ..ก้มลงเก็บดอกไม้ดอกนั้น และนำมันกลับมา.. ไม่ใช่สำหรับเธอ หรือสำหรับตัวเอง แต่หากสำหรับความรู้สึกที่ดีงามระหว่างเรา ที่กำลังจะตายไป...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
