จะมีไหมคำลา

อาณาจักรใจ

แสงอรุณเบิกหล้าเมื่อฟ้าสาง
บนใบไม้น้ำค้างพราวพร่างใส
ละอองน้ำควบแน่นดังแก่นใจ
เป็นน้ำค้างหยดใหม่หยาดไหลริน
เมื่อตะวันส่องฉายที่ปลายฟ้า
เหล่าวิหคนกกาก็ลาถิ่น
ขยับปีกเหินฟ้าออกหากิน
ครั้นสุรีย์แสงสิ้นก็กลับรัง
เธอจากไปในวันที่ฉันเศร้า
เหลือเพียงรักดั่งเงาที่เราหวัง
เอื้อมมือคว้ากอดเงาน่าเศร้าจัง
หยดน้ำตาประดังรินหลั่งลง
จะมีไหมคำลาเธอมาเอ่ย
ไม่เคยยินคำเผยเฉลยส่ง
ดอกลั่นทมสีขาวยังมั่นคง
แม้ชีวิตปลิดปลงประสงค์รอ
				
comments powered by Disqus
  • เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

    4 มีนาคม 2550 19:49 น. - comment id 665713

    10.gif
  • invisble

    4 มีนาคม 2550 23:43 น. - comment id 665793

    เหมือนกันค่ะ  ยังรอคำลาอยู่เหมือนกัน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน