๏ ห่างเหินนานเนิ่นแล้ว.......ลืมไฉน ถวิลท่วมหฤทัย...................ทุกข์ร้อน ถึงผู้อยู่หนไกล....................หันกลับ.......บ้างเนอ เคยกู่คำกู่ย้อน-....................กลับเย้ยหยันถวิล ๚ ๏ ฝากดินดินดั่งใบ้...............เบิกคำ ดินบ่ายเบี่ยงพึมพำ..............พูดเพี้ยน แปลงเนื้อเปลี่ยนนาทจำ-......นรรจ์จาก.......พี่ฤา ถึงดับหวังคืนเหี้ยน..............ขาดห้วงความหวาน ๚ ๏ ฝากดวงดาวรุ่งขึ้น.............เรขา แรขอบของนภา....................พรุ่งนี้ ไขแสงสุริยา.........................แย้มบอก........เธอนา วอนอย่าเลยหลีกลี้.................หลบเร้นลืมสนอง ๚ ๏ ห่างเหินนานเนิ่นแล้ว.........ลืมไฉน ถวิลอยู่ทุกสมัย......................สมัครน้อง แสงสูรย์ส่องอุทัย...................แทนอรรถ......พี่เอย เผยเอ่ยแม้นคืนห้อง................ขื่นไห้คงหาย ๚ะ๛ ๑ มีนาคม ๒๕๕๐
2 มีนาคม 2550 00:38 น. - comment id 664672
แฮะๆ ชอบอ่าน แต่แต่งมะเป็น คริๆ
2 มีนาคม 2550 01:26 น. - comment id 664691
รจนาได้นั่มนวลนัก สุดยอด
2 มีนาคม 2550 17:39 น. - comment id 665051
จัดจริงครับ.....เป็นอาหารรสคงอร่อยแบบกลมกล่อมเข้มข้น ...
2 มีนาคม 2550 17:55 น. - comment id 665081
สวัสดีครับ คุณ วฤก แวะมารับรสวรรณศิลป์ครับ สุดยอดจริงๆครับ
7 มีนาคม 2550 17:30 น. - comment id 667241
กำลังง้อใครอยู่เปล่าเนี่ย...วฤก...อิอิ
10 เมษายน 2550 08:51 น. - comment id 682042
*ดาวรอตะวัน* ใครหนอรอตะวันคอยส่องแสง ไร้เรี่ยวแรงรับสารที่สดใส เสียงใครส่งข่าวคราวมาแสนไกล ยินคราใดกระเทือนใจในน้ำคำ ห่างเหินไปเนิ่นนานไม่ส่งข่าว จากใจสาวเจ้าลืมหรือโฉน ลืมสิ้นลืมข่าวคราวฝากคนไกล ใครลืมใครก่อนใครไยเจ้าลืม...
19 กุมภาพันธ์ 2551 13:55 น. - comment id 825007
กลับมาแล้วค่า.....