นั่งมองทะเลกว้าง.กว้างไกล จะมีสักคนไหมที่ปลาย.เส้นขอบฟ้า ที่ยืนยิ้มคอยนับวันเวลา ที่จะได้เจอหน้า.รักแท้.เช่นเรา กอดเข่าขุดคู้.หนาวสั่น ข้างกายเงียบงัน.มีเพียงเจ้าความเหงา เธอจะเป็นอย่างไรบ้างน่ะ.ในวันที่ไม่มีเรา ความเหงา.ความเศร้าเกาะกินใจ ..ฉันก็เป็นฉัน.ในวันที่เดินจากมา แม้ในหัวใจปวดปร่า.ร้าวรานหวั่นไหว สบตากับความเหงา.เพื่อนเราคอยปลอบใจ จับมือความเหงาไว้..เงียบงัน ในวันที่ถอยออกมา มีเพียงความเหงาเท่านั้น ที่ยังคอยยืนอยู่เคียงข้าง ให้เราถอยหลัง มามองความเป็นจริง รักแก..เจ้าความเหงา T_________________T แค่คิดถึงเขาในบางมุม แคนั้นเอง
25 กุมภาพันธ์ 2550 17:54 น. - comment id 651798
ผู้คนมากมาย รอบกาย..แต่เหงา..ใช่ไหม?? เพราะบทสรุป..ของความเป็นไป ไม่เคยมีใคร..เข้าใจสักคน อิอิ เหงามาก ก็เซ็งมาก งั้น..อย่าไปเหงามันเร๊ยเนอะ หาไรกินแก้เหงาดีกว่า
25 กุมภาพันธ์ 2550 14:34 น. - comment id 662491
เพื่อนที่แสนดีและมาอยู่ใกล้ๆเสมอ...ความเหงา
25 กุมภาพันธ์ 2550 22:57 น. - comment id 662561
พี่ชอบความเหงา บางวันที่วุ่นวาย แอบเรียกความเหงามาใกล้ๆเสมอ กลอนหนูเหงาได้ไม่เปลี่ยนเลยค่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2550 00:03 น. - comment id 662590