หน้าส่วนตัว
ยังลืม เธอไม่ได้ สักที
ทั้งที่ วันนี้ เธอมีเขา
แต่ความ รู้สึก ที่เคย มีเรา
ยังเป็นเพื่อน ในยามเหงา กับฉันทุกที
ไม่เข้าใจ ตัวเอง เลยวันนี้
ทั้งที่เธอ ไม่ใช่ คนดี นักหนา
กลับยิ่ง คิดถึงเธอ ทุกเวลา
กลับยิ่ง มีน้ำตา เมื่อเห็นเธอ
" มากลับใคร "
ดวงดาวกับความเหงา 21 ก.พ. 2550 09:42 น. - ID 98849 
1693
17
0
21 กุมภาพันธ์ 2550 10:42 น. - comment id 659925
ลืมไม่ได้สักที..ถ้าอยากลืมได้ต้องทำใจให้มีสติ...การที่มีสติต้องมานั่งสมาธิกับคุณกุหลาบขาว
21 กุมภาพันธ์ 2550 11:25 น. - comment id 659944
ฉันลืมไม่เป็น ได้แต่พยายามทำความเข้าใจ.. กับสิ่งที่มองเห็นตรงหน้า ยิ่งอยากลืม ยิ่งทรมาณ ยิ่งเสียน้ำตา จึงใช้บทเรียนที่ได้มา..สอนฉันว่า "ชีวิตต้องเดินต่อไป" สู้ๆค่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2550 10:26 น. - comment id 660234
...นะครับ...ทำไมเราถึงลืมเธอไม่สักที...นะครับ...เป็นความรู้สึกเดียวกันนะครับ...
21 กุมภาพันธ์ 2550 12:49 น. - comment id 660339
กระทบใจจังจังเลยค่ะ แต่เวลาก็ทำให้ความรู้สึกนั้นนั้นมันบางเบาลงไปเยอะเลยค่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2550 13:49 น. - comment id 660508
ยังลืมเธอไม่ได้เลย กับรักที่คุ้นเคยเก่าก่อนนี้ แม้นว่ามันจะผ่านมาแรมเดือนแรมปี แต่ทำไมไม่รู้สักที...ฉันจึงไม่อาจลืมเธอนี้..จากใจโดนใจค่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2550 17:13 น. - comment id 660608
ลืมไม่ได้สักที.......... เพราะใจนี้ผูกพันมั่นเสมอ ยังจดจำความหลังครั้งมีเธอ เจ็บจนเพ้อเก้อกี่ครั้งยังไม่ลืม.
21 กุมภาพันธ์ 2550 21:04 น. - comment id 660644
จำเพื่อลืมดื่มเพื่อเมาเหล้าเพื่อโลก ทุกข์เพื่อโศกเย็นเพื่อร้อนนอนเพื่อฝัน ชีวิตนี้น้อยนักควรรักกัน รวมความฝันความจริงเป็นหนึ่งเดียว ไม่เป็นไรมองสิ่งที่เป็นอยู่น่าจะเห็นนั้นได้ สู้ต่อไป
21 กุมภาพันธ์ 2550 23:58 น. - comment id 660726
เก็บไว้ในใจนะคะ หากลืมไม่ได้ เอาไว้คิดเวลาที่เราดีใจค่ะ
22 กุมภาพันธ์ 2550 22:10 น. - comment id 661429
เพราะใจเคยมีรักที่แสนอุ่น มันไม่คุ้นกับความเหงาที่แสนหนาว จึงทั้งเจ็บทั้งปวดทรมาน ปวกวิญญาณเมื่อเห็นเขามากับใคร
23 กุมภาพันธ์ 2550 10:48 น. - comment id 661705
สลักรอยรำพึงตราตรึงไว้ รอยอาลัยใครเคยเรียงเคียงเขนย บัดนี้ร้างราไกลดังลมรำเพย มิเคยลืมได้เลยเคยเคียงกัน วังเวงแว่วเสียงลมแผ่วมาทายทัก ดุจลมรักที่เคยพัดมัดใจฉัน บัดนี้เกลียวรักคลายสลายพลัน เหลือเพียงฉันกับความโศกวิโยกครวญแวะมาพักและทักทาย
27 กุมภาพันธ์ 2550 09:28 น. - comment id 663122
ตอบต้นน้ำนะคะ ขอบคุณนะที่มาเม้นท์ให้ อ่ะนะ...เดี๋ยวสักวันคนที่มีความรู้สึกอย่างเราเดี๋ยวก็คงจาลืมได้เองนะ(หวังไว้ว่าอย่างนั้น)ว่าต้องมีสักวัน เรามาเป็นกะลังใจให้กันนะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 09:30 น. - comment id 663123
ตอบก่องกิกนะคะ เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้ม่ะ เพราะนั่งสมาธิทีไรกลายเป็นนั่งหลับทุกทีอ่ะ ขอบคุณที่มาเม้นท์ให้นะกะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 09:39 น. - comment id 663135
ตอบนางฟ้กซาตานนะคะ ใช่ค่ะ ชีวิตต้องสู้ สู้ ค่ะ บทเรียนที่ผ่านมามันช่างทรมานจิตใจซะเหลือเกิน สักวันคงทำใจได้ไม่ยากเนอะ เนอะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 09:42 น. - comment id 663137
ตอบทะเลใจนะคะ ขอบคุณที่มาเม้นท์ให้นะคะ ก็จริงนะคะ ตอนนี้มันผ่านพ้นมานานมากแล้วมันยังไม่ลืมได้สักที แต่มันก็เจ็บน้อยลงนะ รู้สึกดีมากขึ้นเยอะเลย
27 กุมภาพันธ์ 2550 09:44 น. - comment id 663139
ตอบผู้หญิงไร้เงาค่ะ ขอบคุณที่มาเม้นท์ให้นะคะ สิ่งดีๆที่เคยมีมันไม่อาจลบภาพความทรงจำไปจากใจได้เลย ทั้งที่พยามลืมวันเก่าๆ แต่ยิ่งหนีเหมือนมันยิ่งไล่ตามเราเหมือนเงาที่ตามตัว
27 กุมภาพันธ์ 2550 10:09 น. - comment id 663150
ตอบSalukphin วันเวลาจะทำให้เราลืมมันได้เอง สุดท้ายเราก็ต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง แม้ว่าวันนึงเราจะไม่มีใครเลยก็ตาม ขอบคุณที่มาเม้นท์ให้นะคะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 10:11 น. - comment id 663152
ขอบคุณ สายรุ้งค่ะ ที่มาเม้นท์ให้ ค่ะสักวันคงลืมได้ แต่ถ้ามัวแต่เมาเนี้ย เห็นทีจะไม่ไหวนะค่ะ เดี๋ยวไม่เป็นทำอะไรกันพอดี...อิอิอิ
27 กุมภาพันธ์ 2550 10:13 น. - comment id 663153
ตอบsun strom นะคะ ค่ะ...จะเก็บสิ่งดีๆที่เราและเค้าเคยทำร่วมกันมาไว้เป็นความทรงจำ ว่าอย่างน้อยครั้งนึงเราก็เคยมีรอยยิ้มและมีความสุขมากแค่ไหน
27 กุมภาพันธ์ 2550 10:20 น. - comment id 663159
ตอบ เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย ขอบคุณที่มาเม้นท์ให้นะคะ มันเจ็บมาเลยจิงม่ะ เวลาที่เห็นเค้ามาก่ะใครอีกคน ซึ่งที่จิงคนที่ยืนอยู่ข้างเค้าเมื่อก่อนเคยเป็นเรา
27 กุมภาพันธ์ 2550 10:22 น. - comment id 663162
ตอบ bananaleaf ขอบคุณที่มาเม้นท์นะคะ ตอนนี้จากเกลียวรักกลายเป็นเกลียวคลื่นไปแล้วค่ะ มันคงไม่เหมือนเดิมแล้ว มีเพียงท้องทะเลที่มองไปแล้วมีเพียงความอ้างว้างเท่านั้น
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
