เทอ..รู้รึป่าว ระหว่างเรา..มีช่องว่างขนาดไหน ใกล้แค่นี้..แต่ทำไมดูห่างไกล ช่องว่างใหญ่..ในความใกล้เพียงองศาเดียว ไม่รู้..ทำไม ทั้งๆที่ใกล้..แต่เทอไม่เคยแลเหลียว อยู่นี่ไง..ห่างไกลกันแค่นิดเดียว เหมือนอยู่ใน..ขดเกลียว ที่ไม่อาจวนมาเจอกัน ระยะห่าง..อันแสนไกล ในความใกล้เพียงองศาเดียวเท่านั้น ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ ช่องว่างที่มีให้กัน จะลดลง..เมื่อคืนวัน..ที่เคยมีกันตลอดมา ระยะห่างอันแสนไกล.. ในความใกล้เพียงองศาเดียว อิอิ ^^ ..อยู่ๆก็นึกประโยคนี้ขึ้นมาได้ บวกกับความเป็นจิงอีกเล็กน้อย..
19 กุมภาพันธ์ 2550 19:14 น. - comment id 659351
รู้สึกเหมือนกันเลย
19 กุมภาพันธ์ 2550 20:32 น. - comment id 659412
แต่กุหลาบอยากให้ห่างแล้วห่างเลยค่ะ...
19 กุมภาพันธ์ 2550 21:00 น. - comment id 659432
อันที่จิงแล้ว... มานก็เกิดขึ้นมานานมากแย้วแหล่ะ แต่คิดยังไงไม่รู้ นึกประโยคนี้ขึ้นมาได้ เลยเอามาแต่ง อิอิ
19 กุมภาพันธ์ 2550 21:02 น. - comment id 659434
เหมือนเราอยู่ใกล้กันในความเป็นจริง แต่เหมือนมีบางสิ่งมันมาขจัดขัดขวาง ให้เราไกลกันเหมือนเหลือเกินเหลือประมาณ ทั้งที่ไม่กี่องศาไม่น่าแตกต่าง..แต่เราดูเหมือนอยู่ห่างกันแสนไกล ในความใกล้เพียงองศา แต่ทว่าเหมือนแสนไกล จริง ๆ นะ