เป็นเพราะวันนั้น ในใจฉันมันหวั่นไหว บ้าบิ่น.กระทำการลงไป ไม่คิดอะไรให้ดี เลยเผลอพูดออกไปว่ารักเธอ เพิ่งรู้ว่าแคร์เธอ.ตอนนั้น วันที่เธอหายไป.ไม่รู้เป็นตายร้ายดีที่ไหนกัน นั่นแหละที่ใจฉัน.มั่นใจ เข้าใจความรู้สึกของเธอดี คงไม่คิดว่าเพื่อนคนนี้.จะแอบเก็บรักไว้ เธออึ้ง.งุนงง.ตกใจ ฉันรู้ว่ามันไม่ควรพูดไป.แต่หยุดไม่ได้แล้วเธอ วันนี้เสียใจมากรู้หรือปล่าว ที่ตัดสัมพันธ์คำว่า.เพื่อน.ของราพูดเพ้อเจ้อ ไม่ต้องสนใจมันน่ะ.คิดซะว่าเธอแค่ละเมอ ฉันจะเดินออกไปจากชีวิตเธอ.จะไม่กลับมา ลาก่อนเพื่อนรัก กลอนบทนี้เป็นบทสุดท้าย.ก่อนที่จะหายไปซักพัก.พักใจที่อ่อนล้า ลืมไปเลยก็ได้ว่าเคยมีเพื่อนคนนี้.ที่เคยมีมา บอกลา.คำว่าเพื่อนกัน
ก้อนเนื้อที่รักเธอ 19 ก.พ. 2550 15:51 น. - ID 98766 
945
1
0
19 กุมภาพันธ์ 2550 16:44 น. - comment id 659298
เคยโกรธเพื่อนรักคนหนึ่งไปปีหนึ่งที่งอนเพื่อน พอเข้าใจกันก็เสียดายเวลาที่ผ่านไปค่ะ ไม่เคยลืมความทรงจำเหล่านั้นเลยค่ะ
19 กุมภาพันธ์ 2550 20:22 น. - comment id 659401
ฉันรู้ว่าฉันนั้นคิดผิด ที่มาเปิดเผยความลับที่ชีวิตเฝ้าคิดจะห่วงหา รู้ทั้งรู้ว่าเธอเป็นชีวิต...เป็นเพื่อนสนิทตลอดมา แต่สิ่งเดียวที่ไม่รู้...และสายเกินกว่าจะแก้ตัว คือการบอกเธอถึงคำว่ารัก คือการทายทัก...ในแบบคนรู้ใจใช่แค่ยิ้มหัว สุดท้ายจึงต้องเศร้า..เมื่อคำว่ารักไม่มีให้พันพัว และสุดท้ายคงต้องชัวร์...กับสิ่งที่กลัว...คือการจากลาเพื่อนเป็นสิ่งที่มีค่า เกินกว่าจะบรรยายค่ะ
19 กุมภาพันธ์ 2550 23:36 น. - comment id 659502
ลืมไม่ได้หรอก ก็คิดถึงปานนี้ เพราะดีครับ เข้าถึงอารมณ์เลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
