เมื่อรักมาต้องหาที่ให้รัก อาจเป็นผืนผ้าถักจากใยไหม อาจจะเป็นที่ว่างในสวนใจ อาจจะเป็นที่ใกล้ ๆ ในดวงตา เมื่อรักมาต้องหาที่ให้พัก อาจจะเป็นความรักที่ล้ำค่า อาจะเป็นรักนี้ที่รอมา อาจจะเป็นเพราะฟ้าสร้างให้ใจ เมื่อรักมาต้องหาที่ให้นั่ง อาจจะเป็นเตียงตั่งข้าง ๆ ตัก อาจจะเป็นเปลญวนในสวนรัก อาจจะเป็นเก้าอี้ถัก ณ ห้องใจ ไปเจอหนังสือเล่มนึง ชอบมาก ๆ เลยลองมาแต่งเองดู บทสุดท้ายเป็นกลอนในหนังสือเล่มนั้นคะ
19 กุมภาพันธ์ 2550 14:00 น. - comment id 659193
เมื่อรักมาต้องหาที่ให้อยู่ เพื่อเป็นคู่เคียงจิตพิสมัย เพื่อเป็นส่วนสร้างเสริมเติมเนื้อใน เพื่อให้ใจได้สดใสสบายเอย เอ หาที่ให้อยู่แล้วไม่รู้ต้องหาฝามาปิดด้วยหรือเปล่าหนอ อิอิ
19 กุมภาพันธ์ 2550 14:15 น. - comment id 659212
เมื่อรักมา..ต้องหา..ที่เหมาะสม เผื่อรักขม..เอาไว้บ้าง..สักหน่อยหนา หากรักชื่น..ก็สุขสม..ในวิญญา วันใดหนา..รักร้าว..เราเข้าใจ..
19 กุมภาพันธ์ 2550 14:40 น. - comment id 659246
รัก...ต้องหาที่ให้ ความรัก อาจจัดผืนผ้าถัก ส่งให้ อาจเป็นที่พิงพัก ในส่วน สวนใจ อาจจะเป็นที่ใกล้ ชิดใกล้ดวงตา รัก...ต้องหาที่ให้ ดวงใจ นั่งนา เตียงตั่งหรืออย่างใด แนบข้าง เปลญวนเห่กล่อมใน สวนรัก หรือจัดเก้าอี้สล้าง ถักร้อยร่วมใจ รักมาหากจักต้อง จัดหา ที่วาง ขอแนบในอุรา ทั่วห้อง จะถนอมกล่อมรักษา ไม่สร่าง เกรงแต่รักอาจต้อง ย่องลี้ลับตา เกรงแต่รักนั้นติดปีกบินไปไกลแสนไกล เหลือไว้แต่ห้องใจที่ว่างเปล่า แต่คนบ้า ๆ ยังบ้ารัก
23 กุมภาพันธ์ 2550 13:04 น. - comment id 661800
นานนานเข้ามาครั้ง ขอบคุณนะคะที่มาตอบไว้ ขอบคุณอีกครั้งจากหัวใจ ผู้หญิงไร้เงา....white rose...nig นะคะ