ทุกอณูความรักของนักฝัน ไม่มีวันสรรสร้างทางที่หมาย มีแต่วันเศร้าเสียใจอยู่ไม่วาย ตราบวันตายสิ้นสุดหยุดรักเธอ จากวันนั้นถึงวันนี้ครบปีแล้ว ไร้วี่แววความคิดถึงซึ้งเสมอ ไม่มีรักหลากล้นคอยปรนเปรอ ใจเสนอคอยสนองตามต้องการ เห็นสายฝนโปรยปรายที่ชายฟ้า ความเหว่ว้าพร่ำเพ้อละเมอขาน ต่อไปนี้คงหนาวเหน็บเจ็บดวงมาน ตราบถึงกาลชีพดับพร้อมกับรัก ค่ำคืนนี้มีแสงจันทร์อันกระจ่าง ดาวพราวพร่างพรรณรายใจตระหนัก ท้องนภาเจิดจ้าค่าควรนัก ฉันประจักษ์ได้ดีในลีลา ดอกตะแบกสีม่วงเริ่มร่วงหล่น เหมือนใจคนเขียนฝันรำพันหา ถ้าวันนี้ฉันได้พบได้สบตา ความเหว่ว้าคงลางเลือนไม่เหมือนเคย คนดีของฉัน... โปรดคิดถึงคะนึงหาอย่าชาเฉย สงสารฉันบ้างนะอย่าละเลย โปรดเฉลยมธุรสพจมาน
15 กุมภาพันธ์ 2550 23:20 น. - comment id 657678
..... สวัสดีค่ะคุณย่าเงา คุณย่าเงา สบายดีไหมคะ อะแฮ่มๆๆ จำกันได้ไหมคะ อิอิ
15 กุมภาพันธ์ 2550 23:57 น. - comment id 657681
รักย่าเงาคนเดียว รักย่าเงาที่สุดในโลกเลย
16 กุมภาพันธ์ 2550 04:13 น. - comment id 657700
สวัสดีค่ะ..หลานทะเลไร้คลื่น อ่ะ..หายหน้าหายตาไปเลย..ย่าคิดถึงหนูเสมอนะ ไม่เห็นไปเยี่ยมเวปปู่บ้างล่ะคะ ขอบคุณที่เข้ามาทักทาย...รักนะ
16 กุมภาพันธ์ 2550 04:24 น. - comment id 657701
เหรอคะ..ปู่..อิอิ..หวานจังเลยนะคะ ขอบคุณปู่มากจ้า...อูยมดกัด.. ขอเวลาบี้มดก่อนน๊า..คริคริ หวีดดีค่ะปู่...ไปนอนก่อนน๊าง่วงจังเลย.. ฝันดีนะคะ....
16 กุมภาพันธ์ 2550 05:25 น. - comment id 657712
ยังหายใจ ใยสิ้น เสน่หา รักร้างลา อาจหวนกลับ มารับขวัญ เพียงโลกนี้ ยังมี ดวงตะวัน สร้างความฝัน ต่อไป ให้เป็นจริง สวัสดีค่ะ กลอนนี้ก็เพราะคะ...อิอิ..มีทั้งย่าทั้งปู่...ขอเป็นหลานก็แล้วกันนะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2550 06:05 น. - comment id 657718
ถ้าเธอสิ้น เสน่หา ฉันหว้าเหว่ หัวใจเร่ ร่อนนัก หมดรักหวาน คงจะอยู่ อย่างท้อ ทรมาน ตราบชั่วกาล ฉันลับ ดับชีวี....ขออนุญาตต่อกลอนเจ้าของกระทู้ครับ
16 กุมภาพันธ์ 2550 06:24 น. - comment id 657722
ซังกะตายหายใจไปวันวัน เสน่หาที่หวานก็พาลหนี สิ้นเยื่อใยในความรักสิ้นภักดี สิ้นไมตรี..มีแต่เล่ห์เสน่หา ขอบคุณที่มาให้กำลังใจนะคะ คุณปราณรวี..น่ารักจังเลยค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2550 06:39 น. - comment id 657725
ถ้าฉันสิ้น เสน่หา เธอหว้าเหว่ เธออย่าเร่ร้างไกลได้สงสาร เพราะฉันเองก็แสนท้อ ทรมาน รักแล้ววาน อย่าลืมหลง เข้ากรงใคร อิอิ เชิญต่อตามสบายนะคะ ด้วยความยินดีค่ะ ขอบคุณที่มาให้กำลังใจย่าเงานะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2550 15:33 น. - comment id 657992
สายฝนโปรยปรายมาพาใจเหงา ความเปลี่ยวเปล่าเข้ามาเยือนเป็นเพื่อนเล่น ความโศกเศร้ามาเย้าหยอกทั้งเช้าเย็น ความเหงาเป็นคู่ซี้ทุกวี่วัน..
16 กุมภาพันธ์ 2550 17:36 น. - comment id 658118
เห็นแล้วตาร้อนเชียวค่ะ ไฟอิจฉา .. มันลามมาแหล่ะ อิ อิ ปู่กะย่า น่ารักจัง