ปราณรวี

10 กุมภาพันธ์ 2550 07:45 น. - comment id 655245

ความห่วงใย ไม่มีเลือน เหมือนกาลก่อน
หากแม้นย้อน เวลาได้ ไม่เหหัน
จะกลับไป ใกล้เธอ เพ้อรำพัน
เป็นเพียงฝัน ที่ทำได้ ในวันนี้....

เฌอมาลย์

10 กุมภาพันธ์ 2550 08:52 น. - comment id 655258

ระยะทางห่างไกลใช่ปัญหา
ไกลเพียงตาดวงจิตคงคิดถึง
ฝากสายลมพรมใจในคนึง
รักสุดซึ้งเพียงเธอเสมอมา

หวังคนไกลได้สดับโปรดรับรู้
คนคอยอยู่ทางนี้ถวิลหา
คิดถึงนะคิดถึงมากจากอุรา
ปรารถนา..เคียงกันนิรันดร์กาล

คอนพูทน

10 กุมภาพันธ์ 2550 10:26 น. - comment id 655264

ห่วงใยให้คิดถึง
คะนึงก็ถึงเขา
จากมาเสียนานเนา
ป่านนี้เป็นเช่นไร

บินเดี่ยวหมื่นลี้

10 กุมภาพันธ์ 2550 10:38 น. - comment id 655271

...โดนใจจริงๆกลอนชุดนี้...สบายดีนะครับ

จ.จันทร์สุวรรณ

10 กุมภาพันธ์ 2550 13:06 น. - comment id 655296

ขอให้ความรัก เป็นความปรารถนาดี นิรันดร...

เจน_จัดให้

10 กุมภาพันธ์ 2550 13:25 น. - comment id 655299

หวานจังเย้ยยยย อ่ะป. โลกสีชมพูเนี่ยดีจังน้อ

ห่วงและหวงในทรวงนี้
ความคิดถึงที่มียากกลั้นได้
รักและรัก รักเธอ มากมาย
แม้หิวตายก็ไม่วายรักเธอ รักเธอ

...........................

 หิวแว้วววววววววว ไปกินข้าวก่อนน๊ะ อิอิ

กุหลาบขาว

10 กุมภาพันธ์ 2550 15:33 น. - comment id 655334

ถึงแม้เหนื่อย..ไม่เป็นไร..ใจยังสู้
เพราะน้องรู้..ว่าพี่นั้น..รำพันหา
คอยห่วงใย..มีไมตรี..มีศรัทธา
รู้คุณค่า..ทางใจ..เป็นรายวัน

ที่น้องเหม่อ..ก็เพราะเห็น..พี่งานหนัก
ไม่หยุดพัก..ห้าโมงยัง..ไม่กลับบ้าน
เปิดเว็ปไซ้ท์..ยังเห็น..พี่ทำงาน
IP.นั้น..โชว์..ให้เห็น..เป็นประจำ

หกโมงผ่าน..พี่ยังอยู่..ดูซินั่น
นั่งทำงาน..เช้าจรดเย็น..จนถึงค่ำ
อยากให้พี่..พักสักหน่อย..เดี๋ยวค่อยทำ
เพราะเย็นย่ำ..ข้าวสักคำ..ยังไม่ทาน..

เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

10 กุมภาพันธ์ 2550 17:06 น. - comment id 655350

ปราณรวี

10 กุมภาพันธ์ 2550 21:58 น. - comment id 655430

หวัดดีค่ะเฌอมาลย์     

ระยะทาง ห่างไกล ไม่ใช่หนัก
ถ้าความรัก ประจักษ์แน่ ไม่แปรผัน
ความห่วงใย มอบให้ กันและกัน
แม้เดือนวัน ผันผ่าน เนิ่นนานมา..

ปราณรวี

10 กุมภาพันธ์ 2550 21:59 น. - comment id 655431

หวัดดีค่ะคอนพูทน

อยู่ห่างกันนานๆ ก็ย่อมคิดถึงเป็นธรรมดาค่ะ 

ปราณรวี

10 กุมภาพันธ์ 2550 22:00 น. - comment id 655432

ขอบคุณค่ะคุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ที่ชอบบทกลอน...ป.สบายดีตามอัตภาพค่ะ 

ปราณรวี

10 กุมภาพันธ์ 2550 22:01 น. - comment id 655433

สวัสดีค่ะ จ.จันทร์สุวรรณ  

ป.ก็หวังไว้อย่างนั้น...ให้ความห่วงใยและหวังดีที่มอบให้กันเป็นนิรันดร์ค่ะ   

ปราณรวี

10 กุมภาพันธ์ 2550 22:03 น. - comment id 655434

หวัดดีจ้า จ.จ.ห.  

ตอนนี้ไม่ใช่สีชมพูหรอกจ้า...แต่ถึงแม้หลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนไป..แต่ความห่วงใยที่มอบให้กัน ไม่เคยเปลี่ยนไปต่างหากจ้า....ทุกวันนี้เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่...เศร้าเล็กๆ.. 

ปราณรวี

10 กุมภาพันธ์ 2550 22:04 น. - comment id 655435

จนเย็นย่ำ ค่ำลง ที่ตรงหน้า
มองเห็นว่า ยังอยู่งาน ไม่รีบกลับ
อาหารเย็น ยังไม่ทาน ตะวันลับ
ต้องคอยจับ เวลา มาเตือนกัน   

หวัดดีจ้ากุหลาบขาว...อันนี้ ป.ใช้ระบบเตือนทางเอ็มค่ะ...ทานข้าวยัง...กลับบ้านยัง..อิอิ  

ปราณรวี

10 กุมภาพันธ์ 2550 22:05 น. - comment id 655436

หวัดดีจ้าเปเป้ฯ 

ราชิกา

11 กุมภาพันธ์ 2550 09:39 น. - comment id 655500

** แม้นห่างสุดแดนแสนไกล.........ห่วงหาอาลัย
หทัยอยู่ข้างเคียงกัน

** คิดถึงซึ้งอยู่ทุกวัน......................ขอเพียงเธอฉัน
ผูกพันรักมั่นฤทัย

** บางคราอารมณ์อ่อนไหว.............คนรักห่างไกล
เยื่อใยรักห่วงดวงตา

...แวะมาส่งความห่วงใย..ให้แก่กัน..นะคะ..

ครูพิม

11 กุมภาพันธ์ 2550 11:24 น. - comment id 655520

ถึงจะอยู่ห่างไกล สุดปลายฟ้า
แต่สัญญารักมั่นไม่หวั่นไหว
ยังคิดถึงสัญญาเราเฝ้าห่วงใย
ขอส่งใจไปทัก..ว่ารักกัน

ปราณรวี

11 กุมภาพันธ์ 2550 12:56 น. - comment id 655526

ระยะทาง เพียงแค่ ขอบฟ้ากั้น
แต่เธอฉัน มิได้ห่าง ร้างไปไหน
เมื่อใจเรา ต่างอยู่ ใกล้ชิดใจ
ห่างเพียงไหน ไม่ไหวหวั่น ทุกวันมา... 

สวสัดีค่ะคุณราชิกา ... ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมเยียน....ชอบกลอนที่คุณราชิกาแต่งมากค่ะ แอบอ่านอยู่.... 

แก้วประเสริฐ

11 กุมภาพันธ์ 2550 12:59 น. - comment id 655528

          นั่นซิครับใครเล่าจะรู้นอกจากใจเราเท่านั้น

                        แก้วประเสริฐ.

ปราณรวี

11 กุมภาพันธ์ 2550 13:00 น. - comment id 655529

สวัสดีค่ะครูพิม  

เพียงสองเรา มั่นใจ ในความรัก
แจ้งประจักษ์ หนักแน่น ดังแผ่นผา
ขอบฟ้าไกล ไม่อาจกั้น เธอฉันมา
รักมั่นคง ดำรงกล้า กว่าสิ่งใด.........

ปราณรวี

11 กุมภาพันธ์ 2550 13:01 น. - comment id 655530

สวัสดีหลังอาหารกลางวันค่ะคุณลุงแก้วประเสริฐ...

ชูรส

11 กุมภาพันธ์ 2550 21:22 น. - comment id 655752

ยังห่วงใยไม่หยุดสุดที่รัก
ความแน่นหนักแน่นอนซ่อนความฝัน
แม้ริบหรี่เลือนลางจางจากกัน
ขอยืนยันห้วงหัวใจ..ห่วงใยเธอ..

ปราณรวี

11 กุมภาพันธ์ 2550 21:34 น. - comment id 655763

ความห่วงใย ไม่เปลี่ยนแปลง หรือแสร้งเส
แม้นรักซวน รวนเร จนเหหัน
ความจริงใจ ที่มอบไว้ ให้แก่กัน
ไม่มีวัน เลิกร้าง ห่างกันไป         

สวัสดีค่ะชูรส