+ + + จะกี่ชาติจะตามไปไม่คลาดครา จะเสาะหาดวงใจในห้วงฝัน จะสื่อใจถึงใจให้แก่กัน แม้สุดหล้าฟ้ากั้นไม่พรั่งพรึง เพื่อได้พบสบสุขอันสดใส เพื่อหัวใจไสวสวยด้วยคิดถึง เพื่อดำเนินเพลินรักประจักษ์จึง เพราะซาบซึ้งถึงคำพร่ำอาวรณ์ ด้วยใจภักดิ์เพ็ญเดือนที่เลื่อนฟ้า ด้วยดาราเริงใจไม่ถ่ายถอน ด้วยน้ำค้างกลางหาวกล่าวคำกลอน เป็นสำเนียงเสียงสุนทรอ่อนละมุน เพียงนัยน์ตาพาสบพบสำราญ เพียงนงคราญผ่านมาพากลิ่นกรุ่น เพียงเอื้อนคำนำภาษามาเจือจุน ก็เป็นบุญอุ่นใจ...ได้ผูกพัน แค่ชะเง้อเพ้อฝันก็พลันใฝ่ แค่ชะแง้แลไปก็ใจหวั่น กลัวเธอจากพรากไปห่างไกลกัน แต่ก็คงเป็นเช่นนั้น...ฝันลางเลือน แม้ตามเจอก็เผลอปล่อยให้ลอยจาก กลับทุกข์มากหลากสลดรสรักเฝื่อน สุดเอื้อมคว้าและคงไว้ให้ย้ำเตือน ดั่งดาวเดือนที่เกลื่อนฟ้า...ลับลาลอย
เจ้าพานทอง 7 ก.พ. 2550 14:30 น. - ID 98216 
1120
1
0
7 กุมภาพันธ์ 2550 14:50 น. - comment id 654086
กลอนของคุณใช้ภาษาสวยดีนะคะ มีสัมผัส อ่านแล้วไพเราะมากค่ะ แต่งกลอนแบบนี้เยอะๆนะคะ จะคอยอ่านค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2550 19:02 น. - comment id 654177
ขอบคุณคราบ
7 กุมภาพันธ์ 2550 20:13 น. - comment id 654202
เพราะจริง ๆ เพราะจริง จริ๊ง... ไม่เจอ ไม่ได้สนทนาเสียนานเลยนะคับ พี่ไปไหนทำอะไร บอกกันบ้างเน้อ คิดถึงครับผม
7 กุมภาพันธ์ 2550 20:59 น. - comment id 654216
ตื่นได้แล้วค่ะ ผ่านมาปลุก
8 กุมภาพันธ์ 2550 08:34 น. - comment id 654365
เพียงได้รักคุณเป็นบุญแล้ว
8 กุมภาพันธ์ 2550 11:08 น. - comment id 654420
ฝัน...แม้นไม่วันก็จะยังฝันต่อขอแค่ได้รักคุณ
9 กุมภาพันธ์ 2550 10:33 น. - comment id 654907
ไพเราะ... ........ ชอบกลอนของคุณ จัง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
