ดอกเอย ดอกไม้บาน หลังฝน เบื้องบน โพ้นฟ้า สดใส เจ้านกน้อย โผผิน บินลับไป โลมโล้ แสงทอง ผ่องนภา รักเอย รักนี้ เบ่งบาน เปรียบรสตาล หวานล้ำ หนักหนา รักเร่าร้อน ซ่อนไว้ นัยแววตา สายธารา ชุ่มฉ่ำ กลางดวงใจ ดอกเอย ดอกไม้บาน เนิ่นนานแล้ว ดวงดอกแก้ว ถึงครา หวั่นไหว หนาวสะท้าน เหนื่อยล้า มาเท่าใด ฝืนร่ำไร สุดท้าย ก็โรยรา รักเอย รักนี้ สิ้นหวัง คราชิงชัง เหนี่ยวรั้ง แรงล้า ยามลมรัก โถมไกล ลับตา อำลา รักอย่าง ร่ำไร
7 กุมภาพันธ์ 2550 08:48 น. - comment id 653911
นิสัยเราเลยนะคะ ร่ำไรนี่ อิอิ ถูกว่าประจำเลย
7 กุมภาพันธ์ 2550 08:51 น. - comment id 653914
อย่าร่ำไร ในรัก ที่ เรรวน รักไม่หวน ก็อย่าได้ ไห้โหยหา ข่มเสียนะ ตัดใจ จากลา ก่อนที่ใจ จะอ่อนล้า จนสิ้นแรง.. อย่าร่ำไรเลยนะ.. ทุกอย่างเมื่อเปลี่ยนแปลงไป.. เขาย่อมไม่เห็นคุณค่า.. ..รักตัวเองให้มากๆ.. จะได้เสียใจน้อยๆ . เป็นกำลังใจให้เข้มแข็งจ้า..
7 กุมภาพันธ์ 2550 09:29 น. - comment id 653940
การตัดใจจากรักนี้มันลำบากจริงๆเนาะ
7 กุมภาพันธ์ 2550 10:43 น. - comment id 653979
มาร่ำไร ไม่อยาก ให้ลาจาก ไม่อยากพราก จากรัก จากห่วงหา คงทำให้ หมองใจ เศร้าวิญญา นี่แหละหนา คือว่า คำว่ารัก
7 กุมภาพันธ์ 2550 11:07 น. - comment id 653995
รักเร่าร้อนอ่อนไหวยามใกล้ชิด แนบสนิทชวนคิดลิขิตฝัน เคยร่วมเรียงเคียงใกล้มานานวัน ยามไกลกันยากฝืนกลั้นอั้นน้ำตา ...................... มาทักทายจ้า
7 กุมภาพันธ์ 2550 11:20 น. - comment id 654001
ร่ำไร ไม่พอเป็นร่ำไห้แล้วค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2550 14:24 น. - comment id 654069
ร่ำไร ใจคร่ำครวญ....
7 กุมภาพันธ์ 2550 14:33 น. - comment id 654076
กุหลาบไม่ร่ำไรค่ะ..ตัดเลยค่ะ..
7 กุมภาพันธ์ 2550 17:22 น. - comment id 654137
มาเป็นกำลังใจให้จ๊ะ