จะวันนี้หรือวันไหนในบางครา ฉันเหนื่อยล้าอ่อนไหวในบางหน เป็นเพราะใจไม่นิ่งอยู่กับตน ยังวุ่นวายสับสนกังวลใจ คิดถึงใครคนหนึ่งซึ่งอยู่ห่าง คงอ้างว้างเหมือนใจใครกันหนอ มีอีกคนรู้บ้างไหมใครเฝ้ารอ อยากตัดพ้อว่าเธอไปกับใครกัน แต่วันนี้ในใจไม่สับสน ไม่กังวลถึงเขาให้เศร้าหงอย เพราะมาบอกกับเราว่าเขาคอย อดทนหน่อยจะได้พบประสบกัน...
5 กุมภาพันธ์ 2550 11:49 น. - comment id 652904
เป็นกำลังใจให้ได้พบนะคะ
5 กุมภาพันธ์ 2550 13:51 น. - comment id 652957
ทำใจนิ่งๆนะคะ รอแป๊บนะคะ
5 กุมภาพันธ์ 2550 15:53 น. - comment id 653018
อีกนิดเดียวค่ะ..ทำใจดีๆไว้ค่ะ..อย่าเศร้านะคะ..
5 กุมภาพันธ์ 2550 18:20 น. - comment id 653081
ดีครับ นักเขียนพิการ บางเวลาต้องเดียวดายไร้กายชิด แนบสนิทสนองรักเหมือนบางหน บางเวลาขาดความสุขต้องทุกข์ทน รักมากจนขาดไม่ได้ใจระอา
6 กุมภาพันธ์ 2550 02:25 น. - comment id 653335
ถึงเดียวดาย ไร้ใคร ในบางครั้ง อย่าหยุดยั้ง สานฝัน ให้หรรษา ทุกข์ สุข อยู่ที่ใจ ใช่ใครนา! อย่าโศกา หงอยเหงา เศร้านานวัน สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมค่ะ
6 กุมภาพันธ์ 2550 05:59 น. - comment id 653355
เดียวดายอะไรหัวใจอุ่น รักละมุนอุ่นไอไม่จางหาย บางเวลาคิดถึงเธอมากมาย จะเดียวดายอะไรทำไมกัน หุหุ แจมอีกทีค่ะ
6 กุมภาพันธ์ 2550 20:55 น. - comment id 653811
กลอนเนี้ยตรงใจเลยค่ะน่ารักมากๆเลย
13 กุมภาพันธ์ 2550 10:23 น. - comment id 656400
ถึงวันนี้หรือวันไหนในบางครา เธอเหนื่อยล้าอ่อนไหวในบางหน หยุดบ้าง..ใจ..จะได้นิ่งอยู่กับตน จะวุ่นวายสับสนกังวลใย ฉันก็คิดถึงเธอที่อยู่ห่าง ฉันอ้างว้างร้างใจใครรู้หนอ ฉันคนนี้อีกคนที่เฝ้ารอ ไม่เคยคิดไปกับใครที่ไหนกัน แล้ววันนี้ใจเธอไม่สับสน ไม่กังวลเพราะบอกว่าอย่าเศร้าหงอย เธอคนนี้ที่ฉันเฝ้ารอคอย อดทนหน่อยนะที่รัก..ฉันรักเธอ..