...เคยไหม ใครหนอ ไม่เจ็บ .....หนาวเหน็บ โหยหา หวนไห้ .......เคยไหม ใครหนอ รวดร้าวเช่นไร .........เคยไหม ห่างไกล ตรอมตรม ...กี่ครั้ง พายุ โหมกระหน่ำ .....กี่ครั้ง ถ้อยคำ ขื่นขม .......กี่ครั้ง น้ำตา พร่างพรม .........สาสม เพียง น้ำมือใคร ...อยากร้อง ร้องเถิด อย่าฝืน .....กล้ำกลืน ขืนข่ม เอาไว้ .......เจ็บจำ เขาทำ อย่างไร .........อย่าหมาย คิดทำ ตอบแทน ...กรวดน้ำ คว่ำขวัญ ชาตินี้ .....ไม่มี ใจห่วง หวงแหน .......ขาดสิ้น ดินฟ้า ทุกแดน .........เจ็บแสน เหลือทน พ้นกัน
31 มกราคม 2550 08:41 น. - comment id 650973
เขียนให้ใครหนอ เขียนให้แม่มดหรือเปล่า เหมาไว้ก่อน
31 มกราคม 2550 09:32 น. - comment id 650989
อยากร้อง ร้องให้พอ อย่าเก็บทอ เอาไว้ให้ขืนข่ม ร้องให้พอ กับความเจ็บอย่าเก็บทน แค่อดทนให้ข้ามคืน พอตื่นก็จางหาย..
31 มกราคม 2550 10:07 น. - comment id 651001
น้ำตาเปรียบเหมือนเพื่อน คอยตักเตือนกระตุ้นใจ ยามชื่นรื่นฤทัย น้ำตาไหลหลั่งเปรมปรีดิ์... คิดถึงก็ร้อง ดีใจก็ร้อง เสียใจก็ร้อง อิ่มใจก็ร้อง เจ็บ...ยิ่งต้องร้อง.. โอ๋ๆๆๆๆๆอย่าร้องนะ
31 มกราคม 2550 12:04 น. - comment id 651034
ร้องเพื่อลืม
31 มกราคม 2550 14:20 น. - comment id 651095
บางครั้งการร้องไห้ก็ทำให้รู้สึกดีขึ้นเหมือนกันนะ เนอะ .....
31 มกราคม 2550 14:42 น. - comment id 651108
31 มกราคม 2550 20:19 น. - comment id 651193
ขอบคุณค่ะ..ที่ไม่ลืม..ที่บอกจะเขียนกลอนให้..
1 กุมภาพันธ์ 2550 08:45 น. - comment id 651295
ร้องจนไม่มีน้ำตาแล้วค่ะ
1 กุมภาพันธ์ 2550 12:55 น. - comment id 651417
แม่มดใจร้าย เอาไว้โอกาสหน้าน้า งวดนี้ให้กุหลาบขาวก่อน ปลายเกร็ดทราย อยากร้องร้องเลยอย่าฝืน แล้วตื่นเสียทีจากฝัน เปลี่ยนทุกข์ท้อทรมานนานวัน เปลี่ยนผันวันวารผ่านไป ครูพิม อื้ม บ่อน้ำตาตื้นอ่ะค่ะ บางที หมามองยังร้องไห้เลย ตามันเศร้าจัง ขนมผิง ร้องเพื่อให้ลืม ดื่มเพื่อให้เมา เย้ ชนแก้ว... น้องเอม ทะเลใจ มาร้องไห้กันเหอะเนอะ มอมแมม แง้ งงงงงงงงงงง กุหลาบขาว ไม่ลืมหรอก แต่ช้าไปหน่อยจ้า เพียงพลิ้ว ติดต่อการประปาเล้ย อิอิ ขอบคุณค่ะ...