เพราะสับสนมากมาย จึงต้องลับหายจากใครๆเขา หนีมาค้นหาคำตอบให้หัวใจดวงเก่าๆ ปล่อยหัวใจเขา ระเริงเล่นกับลมเบาบาง คงมีบ้างบางหน อยากหลบหนีผู้คนรอบข้าง ไปให้ไกลจากเรื่องราวต่างๆ ไปอยู่กับความอ้างว้างอย่างเหงาๆ คงมีบ้างบางที ที่หัวใจนี้จะขลาดเขลา หวาดกลัวผู้คนที่รายล้อมเรา กลัวไปว่าเขาจะได้ยินเสียงของหัวใจ คงมีบ้างบางครั้ง อยากอยู่ลำพังไม่ยุ่งกับใครที่ไหน อยากหลบมาสางเรื่องต่างๆของหัวใจ อยากตอบคำถามที่ดังอยู่ข้างในเพียงเท่านั้น เถิดนะ ปล่อยฉันตามลำพังไปก่อน อย่าเดือดอย่าร้อนที่ฉันไหวหวั่น ที่อ่อนล้าอ่อนแอก็แค่บางวัน ปล่อยใจไหลผ่านเรื่องราวนั้นมันก็จบไป ปล่อยฉันตามลำพังอยู่กับตัวฉัน ให้หัวใจมันรับรู้ว่าเหงาแค่ไหน และให้อดทนจนกว่าจะเจอที่ถามตัวเองไว้ ตอบตัวเองได้เมื่อไหร่ คงได้กลับไปเป็นแบบเดิม
31 มกราคม 2550 01:35 น. - comment id 650940
คนที่ทำให้ คุณ ต้องอยากอยู่คนเดียว เขาเองก็คงไม่อยากให้เป็นเช่นนั้นหรอก นะ .... แต่หาก ทุกอย่าง มันดีขึ้น กว่าที่เป็นอยู่ ก็ ทำเถอะ
31 มกราคม 2550 07:11 น. - comment id 650954
ยาดีคือเวลาขนานเอก ค่อยค่อยเสกเป่าใจให้คลายเจ็บ ช่วยกลบร่องรอยเศร้าเท่ารอยเล็บ เพื่อจะเก็บหัวใจ..ให้รักจริง..
31 มกราคม 2550 15:17 น. - comment id 651118
บางช่วงเวลาของคนเราก็อยากที่จะปลดปล่อย ความรู้สึกให้ลื่นไหล ไม่ต้องกังวลกับเรื่องใด ๆ เนอะ ตามสบายเลย สัญญาว่าจะไม่เข้าไปวุ่นวาย พักใจให้เต็มที่นะจ๊ะ
1 กุมภาพันธ์ 2550 18:36 น. - comment id 651541
มาเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ***เสี้ยว***