จะมีสักคนไหม...? ผู้ที่เดินทางมาแสนไกลหมายค้นหา ที่คาดหวังว่าจักขอพักพิงพึ่งพา คราวที่หัวใจอ่อนล้า จักมีถ้อยคำดีดี จักมีบ้างสักคนไหม...? ที่หากยามอ่อนใจในหว่างทางวิถี จักคอยประคองข้างครั้งสับสนใจในชีวี แล้วที่นี่ยังมีสักคนหนึ่งไหมที่ปรารถนาดีอีกคน ? จักเล่าเรื่องราวทุกคราวที่เคยพบ...? จักจะขอซบเคียงข้างคราอุปสรรคมากหลากหน อยากฟังถ้อยคำ .. เพื่อลบล้างความเปลี่ยวเหงาเศร้ากังวล ขอบอกว่า .. ยังมีคนเดินทางผู้นี้ที่รอรับไมตรีจากบางใคร จักมีบ้างได้ไหม...? นี่คือเสียงจากหัวใจที่ใคร่ถามไถ่ เพียงอยากมีความสุขทุกคืนวันไป อยากได้ยิน .. นิยามความรักจากใคร สัก..ห ล า ย ๆ ค น
29 มกราคม 2550 14:27 น. - comment id 650389
อยู่ตรงหน้าเธอ อยู่ตรงนี้ไง แวะมาทักทายค่ะ
29 มกราคม 2550 14:52 น. - comment id 650412
หากเหงานัก......... เชิญมาพัก ผ่อนใจ ในบ้านฝัน มีสายลม พรมพร่าง กลางตะวัน มีแสงจันทร์ แจ่มฟ้า ยามราตรี เหนื่อยไหม.......... กับหัวใจ ทีเดินกลาง กลางวิถี มาผ่อนพัก ทบทวน ถ้วนวาที ว่าใครมี ความจริงใจ มอบให้เธอ ณ ที่นี้........... ยังคงมี รักจากใจ ให้เสมอ มีคำหวาน พร้อมพร่ำ คอยบำเรอ งามเลิศเลอ ดุจสวรรค์ อันตระการ
29 มกราคม 2550 14:56 น. - comment id 650415
มีอยู่แน่นอนค่ะ สำหรับใครสักคน....... เพียงแต่เราต้องเปิดใจบ้างในบางครั้ง
29 มกราคม 2550 15:09 น. - comment id 650423
เอมไม่รู้เหมือนกันว่าจะนิยามความรักไว้ว่ายังไง แต่เอมรู้ว่าเมื่อได้ความรักมาก็จะเก็บรักษาไว้ให้ดีที่สุด และไม่รู้เหมือนกันว่า จะมีไหมใครสักคน ที่ใจตรงกับเรา
29 มกราคม 2550 15:27 น. - comment id 650433
เป็นอะไร....? สาวน้อยของฉัน นี่ นี่ เห็นไหม คุณ คุณ ในเรือนก่อนและเรือนนี้มากันมากมาย อีกทั้งยังพี่ทักฯคนนี้..... อย่าเศร้าไปเลยนะ คืนนี้เดี๋ยวจะเข้ามาเยี่ยมนะ อย่าลืม!ซิ เรายังเป็นเพื่อนกันเสมอ นะ นะ โปรดจงรู้ว่ามี อยู่ตรงนี้อีกคน กับชีวิตที่วกวน จะมีผู้คน กี่คนที่เป็น มิตรแท้ ขอเพียงแต่เขียนมา ขอเพียงส่งเสียงมา จะไปหา จะไปในทันใด จะไปยืนเคียงข้างเธอ ไปอยู่ดูแลเป็นเพื่อนเธอ ให้เธอหมดความกังวลใจ จะไปในทันใด จะตรงไปจะใกล้ไกล ถ้าหากเป็นเธอ จะรีบไป ให้เธอได้ความสบายใจ จิตใจยังพร้อม จะยินดี กับรอยยิ้ม ที่เธอมี อยากเห็น ยิ้มที่ชื่นบาน ..............................
29 มกราคม 2550 15:30 น. - comment id 650436
เลี้ยวกลับมาอีกรอบ จำได้ว่าคุณชอบพี่นี้(และอีกหลายๆเพลง) :)
29 มกราคม 2550 15:57 น. - comment id 650447
อาจจะไม่มีใครเลยสักคน ที่ล่วงรู้ไปบนนิยามของความนั้น เพียงอยากมีความสุขทุกคืนวัน อาจจักคือนิยามความรักอันงดงาม..ที่ใครหลายคนอยากได้ยิน .. ..
29 มกราคม 2550 18:02 น. - comment id 650483
สักวันคงพบค่ะ..เป็นกำลังใจให้ค่ะ..
29 มกราคม 2550 20:36 น. - comment id 650543
มาเชียร์ให้เจอคนที่ใช่เร็ว ๆ ค่ะ
29 มกราคม 2550 22:25 น. - comment id 650592
คุณไอดิน กลิ่นฝุ่น .. เพียงคำทักทายมา ก็ทำให้อุราชุ่มชื่นแล้วค่ะ คุณลุงรอง .. และแล้วผู้แข็งแกร่งกลับแรงล้า หลงทางมาสู่ถิ่นดินแดนฝัน หวังอักษรแผ่เกื้อจุนเจือกัน ความโศกศัลย์พลันสิ้นด้วยยินดี เหนื่อยหนักก็ผ่อนคลายเหมือนได้พัก อบอวลรักมากมายในน้อง-พี่ บาดเจ็บมาจากไหนใครต่อยตี น้ำตาปรี่ก็เหือดหายใจบรรเทา คุณลิลลี่ขาว .. หัวใจ บางทีก็ระมัดระวังต่อสิ่งรอบข้าง การถูกกระทบบ่อย ๆ เข้า ทำให้ยิ่งต้องเพิ่มเกราะคุ้มกัน การเปิดใจ อาจเปิดให้เฉพาะบางคนค่ะ คุณทะเลใจ .. จนกว่าจะถึงวันที่ได้เผชิญเอง จึงจะรู้ว่านิยามนั้น มีมากมาย คล้ายและไม่คล้ายในสิ่งที่เคยรู้เคยเห็น หากความรักนั้นควรค่าต่อการรักษา ก็จงรักษา หากความรักนั้นควรปลดเปลื้องเสียที ก็จงอย่ารีรอที่จะปล่อยวาง ค่ะ คุณทักทาย .. ความจริงมีกลอนอีกชุดที่ยังไม่ได้ลง หาจังหวะลงไม่ได้ซะทีค่ะ ไม่งั้นจะกลายเป็นอัลมิตราสามรสเสียแล้ว .. ฮา .. ถูกจำกัดความไหมหนอความเหงา ว่าจะต้องอยู่โดดเดี่ยวลำพัง บางที บนเวทีที่ผู้คนมากมายเฝ้าชม .. ผู้ที่อยู่บนเวทีรู้สึกว่า มีโพรงเบ้อเร่อในหัวใจ มันเหว่ว้านะ เหมือนอยู่ท่ามกลางดงมนุษย์ที่ล้วนแต่แปลกหน้า แปลกความรู้สึกทั้งสิ้น แต่ทันใดนั้น .. ความรู้สึกอบอุ่นก็หลั่งรินมาแทนที่ความเยือกเย็นที่เพิ่งจะลุกลาม ยังมีอีกคน .. ไม่สิ หลายคนต่างหาก ที่นับเอาผู้ที่อยู่บนเวทีเป็นส่วนหนึ่งในความเอาใจใส่ของพวกเขา "โปรดจงรู้ว่ามี อยู่ตรงนี้อีกคน ..." มากมายในความรู้สึกของจิตสัมผัส ความเหงาค่อย ๆ เลื่อน ... หาย ขอบคุณค่ะ คุณทักทาย ที่ยืนอยู่ตรงที่ ๆ อัลมิตราพอจะเห็นคุณ .. อัลมิตราไม่เหงาอีกต่อไปแล้ว คุณลักษมณ์ .. ไม่รู้ว่า คำที่หลาย ๆ คนอยากได้ยิน เป็นคำเดียวกับที่อัลมิตราเคยได้ยิน หรือ อยากได้ยินหรือเปล่า ความรู้สึกต่างกัน โดยมีตัวแปรคือ ผู้พูดและผู้ได้ยินค่ะ คุณกุหลาบขาว .. :) สัญญาค่ะ คุณปราณรวี .. ไหง๋ มาชื่อ ป.ปลา ตากลม หนอ .. วันก่อนฝันว่าอยู่ในเรือ มีปลาในแม่น้ำมากมาย ปลาตัวโต ๆ อัลมิตราจับปลาได้ด้วย โดยใช้สวิงจับ .. โอ้โห
29 มกราคม 2550 22:33 น. - comment id 650596
ความรักไม่ได้มีอะไรมากมาย แต่หาอะไรมาเติมก้อไม่เต็ม
29 มกราคม 2550 22:49 น. - comment id 650601
คุณชมพูภูคา.. พูดให้ได้คิด :) ความรักบางทีไม่ล้น ไม่พร่อง แต่มันขยายทวีคูณได้ไงก็ไม่รู้เนอะ
29 มกราคม 2550 23:07 น. - comment id 650606
มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ ค่ะ ดูง่ายๆ แต่ไร้คำอธิบาย อยากเรียนรู้ จะได้รักอย่างมีความหมาย ทุกวันนี้ รักเพื่อ รั้งไว้ ไม่ให้ผิดหวัง เท่านั้นเอง เศร้าจัง...
29 มกราคม 2550 23:41 น. - comment id 650613
มีสิครับ หลายคนยังพร้อมอยุ่ข้างพี่อิมน้าา
30 มกราคม 2550 07:46 น. - comment id 650625
คุณชมพูภูคา .. รักเพื่อรั้ง รักเพื่อครอบครอง ที่สุดแล้ว รักเพื่อใคร ? อัลมิตราเชื่อว่า ยังมี .. และยังพอจะหาได้ สำหรับ รักเพื่อที่ให้ได้รักเท่านั้น คุณแดนไกลฯ .. ชอบเพลงประกอบมั๊ย เพลงของ Air Supply - Making love out of nothing at all .. เพลงนี้มีความหมายนะคะ
30 มกราคม 2550 07:47 น. - comment id 650627
ถึง..มีตะพาบอยู่ในน้ำ ผมกลับไปดูหนังเรื่อง.. เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย..อีกรอบ เมื่อคืนนี้ครับ ยังมองเห็นมิตรภาพที่สะอาด งดงามอยู่เสมอ หนังไทยสี่เรื่อง ที่ผมเคยดูต่างวาระกัน ไม่ว่าจะ แฟนฉัน เพื่อนสนิท โอเนกาถีฟ และล่าสุด คือ เพราะอากาศเปลี่ยนแปลง ผมจะประทับใจอยู่สองบรรยากาศคือ โอเนกาถีฟ หรือ ความรักออกแบบไม่ได้ กับเรื่องล่าสุดคือ เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย เรื่องหลังนี้ ผมคงฝังใจครับ เพราะผมชอบเพื่อนแบบอ้อมมาก ผู้หญิงแบบอ้อม ใครได้เป็นเพื่อนก็จะได้รับความรู้สึกดีดีได้เต็มเปี่ยม น่ยป้อมที่เคยชะแง้มองดุจดาว หรือตามสาวมาเรียนโรงเรียนดนตรี ผมก็ยังมองเป็นความรู้สึกที่สะอาดอยู่ดี ก็แค่ชอบเท่านั้นเอง แต่ท้ายที่สุด ป้อมก็ยังเลือกอยู่กับความเป็นจริง อยู่กับคนที่เขารัก และรักเขาอย่างแท้จริง นั่นก็คือพ่อกับแม่ ผมชอบคำพูดของพ่ออ้อมที่บอกพ่อป้อมว่า เราน่ะ จะอยู่ดูแลลูกไปอีกเท่าไรก็ไม่รู้ แต่สิ่งที่ลูกชอบต่างหากที่จะอยู่กับลูกไปตลอดชีวิต..อะนะ มันอิ่มใจชอบกลที่พ่อกับลูกเดินมาเจอตรงกลาง เพราะพ่อก็ห่วงป้อมว่า ถ้าเรียนดนตรีจะไม่มีอาชีพ แต่ก็เข้าใจ และก็พร้อมจะมีความสุขร่วมกับความฝันของลูก อืมม..สุดท้าย ผมชอบเพลงพี่บอยด์เหมือนเดิมนะ..ฤดูที่แตกต่าง วันนี้แค่อยากมาคุยกับสหายที่คุ้นเคยเท่านั้น ทำงานให้มีความสุขนะครับ - มีตะพาบอยู่บนฟ้า-
30 มกราคม 2550 08:31 น. - comment id 650635
สวัสดียามเช้า.................. จะคอยเป็นกำลังใจให้เสมอ นะ
30 มกราคม 2550 11:25 น. - comment id 650665
มีดิ...จำไม่ได้แล้วเหรอ..น้อยใจนะ... ...ทานยาด้วยหละ..หากเป็นหวัดมาก็ไปหาลุงหมอนะ....อย่ามัวแต่ป้ายขี้หมูอยูหละ..เด๋วตะหมูกจะหลุดนะ....
30 มกราคม 2550 12:15 น. - comment id 650683
อ่านกลอนแล้วรู้สึกงง
30 มกราคม 2550 12:17 น. - comment id 650684
ตกลง สักคน หรือหลายคนครับ ขอผมคนนึง
30 มกราคม 2550 17:06 น. - comment id 650790
ไม่มีหรอกนะความดี มีแต่น้ำดีกรีจะมอบให้ เสริมความแข็งให้ตับมากเท่าใด เหมือนเสริมใจให้กล้าแกร่งขึ้นตาม คิดถึงนะครับ
30 มกราคม 2550 17:35 น. - comment id 650801
ถึงมีตะพาบอยู่บนฟ้า .. โห สู๊งงงง สูง ... ตะพาบบินได้ด้วย ชอบจังนะคะ ที่คุณใช้ชื่อนี้ เหมือนมีความเป็นกันเองในถ้อยคารม โอ้ คนได้ดูหนังวัยรุ่นด้วย ส่วนอัลมิตราเป็นคอหนังการ์ตูนค่ะ ชอบดูซ้ำ ๆหลายรอบ เรียกได้ว่า ดูคุ้มจนซีดีเป็นรอยเชียวล่ะ .. ฮา ไม่รู้ว่าคุณได้ดูทีวีเมื่อคืนมั๊ย อัลมิตราได้ดูหน่อยหนึ่งก่อนจะม่อยหลับ เกี่ยวกับวงชาตรี .. อัลมิตราหัดเล่นกีตาร์โดยอาศัยหนังสือเพลงเล่มหนาปึ๊ก ใช้เพลงของวงนี้ค่ะ คนที่สอนเขาเป็นรุ่นพี่อยู่ฝั่งชาย (โรงเรียนชื่อเดียวกันแต่แยกสถานที่เรียน โดยมีกำแพงกั้น) ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า รุ่นพี่คนนั้นจะแผนเดียวกับนายป้อมที่คุณฝังใจหรือเปล่า แผนเขาเนี่ย ทำให้อัลมิตราต้องเจ็บนิ้วไปเป็นเดือนไม่คิดว่าการหัดเล่นแล้วติดนี่ มันจะทำให้ต้องลงทุนกับปลายนิ้วซะขนาดนั้น.. เวลาทำการบ้านทีต้องเอาพล๊าสเตอร์พันนิ้วก่อน โอ้ .. ชาตรี จะกลับมาวาดลวดลายอีกแล้ว .. ขาโจ๋ ขาเก๋า รุ่นไหนบ้าง ที่พอจะระลึกได้ :) อืมมม ... วงนี้ มีเพลงหนึ่งที่อัลมิตราชอบ เนื้อเพลงขึ้นต้นว่า .. บนถนนแห่งโลกมายา ก่อนเคยเป็นที่มาของฉัน เสียงเพลงเท่านั้น ที่ทำให้โลกรู้จักฉัน .. วันนี้ฉันยังอยู่ พรุ่งนี้ฉันยังอยู่ ... อยู่เพื่อทำให้โลกยิ้มได้ ...ฮืมม และทุกคนปฏิเสธมันไม่ได้ .. ไง ..คุ้นไหมคะ คุณทักทาย .. วันนี้มีประชุมหนึ่งนัดค่ะ และก็มีทำ capture อีกหนึ่งชุดงาน พรุ่งนี้เตรียมขึ้นเวทีปราศรัย เอ๊ย ไม่ใช่ค่ะ พรุ่งนี้จะพรีเซนท์งาน ทุกอย่างเตรียมพร้อมหมดแล้ว ขาดแต่เสียง .. ยังมาไม่ครบเดซิเบล ค่ะ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. หนีลุงหมออยู่เนี่ย ลุงหมอเล่นโยกย้ายเครื่องบ่อย ทำอย่างกะเล่นแร่แปรธาตุ ทีนี้ล่ะวุ่น อุปกรณ์สายอะไรต่อมิอะไร ไม่อยู่ให้ตรงที่ตรงทาง แล้วก็มาเรียกหาลิง ... ว๊า ...หนีสุดฤทธิ์ คุณเดีย .. อย่าเอาสาระเลยค่ะ เขียนสบาย ๆ ผ่อนคลายเท่านั้น :) คุณใบคาน .. ถ้าใช้เบ็ดตกปลา ก็จะได้ปลาทีละหนึ่ง แต่ถ้าใช้แหเหวี่ยง .. ก็ไม่แน่ว่า ปลาซิว ปลาซ่อน จะติดร่างแหมาไม่มากก็น้อยค่ะ นายเมา .. อ๊ะ !! มาบอกคิดถึง .. เป็นอย่างไรบ้างเอ่ย งานแยะมั๊ย พักผ่อนบ้าง :) ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ
30 มกราคม 2550 17:56 น. - comment id 650806
การรอคอยที่ไม่มีวันสิ้นสุด... สำหรับตัวเองนะคะ คงต้องเป็นอย่างนี้ต่อไป " มีไหม..ใครสักคน? " ก็ยังเป็นคำถามที่ไร้คำตอบสำหรับตัวเอง
6 กุมภาพันธ์ 2550 07:49 น. - comment id 653378
คุณแมงกุ๊ดจี่ .. สวัสดีค่ะ ที่จริงแล้ว อัลมิตราเขียนความเรียงนี้ ส่งท้ายเดือนฉลอง พร้อมกับจะพยายามเขียนกลอนรักให้หวานซึ้ง ให้สมกับเดือนสีชมพู กุมภาพันธ์ .. ตอนนี้ตามห้าง ตามร้านกิปช็อฟท์ ก็มีของน่ารัก ๆ แยะ ชวนให้มอง ชวนให้ซื้อ อัลมิตราได้นาฬิกามาเรือนหนึ่ง เป็นรูปพระจันทร์เสี้ยว เขียนภาษาอังกฤษตรงสายข้อมือว่า Life .. love here now and everywhere the time.