เธอจะรู้..บ้างไหม..ในวันนี้ สองมือที่..เคยวาดรูป..ระบายฝัน ฉันกลับทำ..ไม่ได้..เหมือนก่อนนั้น เพราะมือสั่น..ยากเกินกว่า..จับปากกา แม้แค่เพียง..อ่านหนังสือ..สักบรรทัด ไม่สามารถ..สะกดคำ..ได้เลยหนา เพราะปวดแปลบ..หม่นหมอง..สองข้างตา หยดน้ำใส..ไหลหลั่งมา..จนท่วมนอง เรื่องบางเรื่อง..มิควรจำ..กลับย้ำคิด ในดวงจิต..ยังเก็บจำ..จนช้ำหมอง อยากลบเลือน..อดีตฝัน..เลิกหันมอง กลับหม่นหมอง..ทำเช่นไร.." ใครบอกที " ชีวิตฉัน..เปลี่ยนแปลงไป..ไม่เหมือนก่อน ช่างซับซ้อน..ยามก้าวย่าง..หว่างวิถี วันต่อไป..ฉันควรทำ..เยี่ยงไรดี เป็นผลที่..กระทบฉัน..นั้นรุนแรง ก็เพียงแค่..เธอเดินไป..จากใจฉัน ชีวิตพลัน..ดั่งรอวัน..อันสิ้นแสง ดุจเปลวเทียน..ระริกไหว..ใกล้อ่อนแรง ริบหรี่แสง..จวนมอดดับ..ลับลงไป เธอจากไป..ฉันเจ็บปวด..รวดร้าวยิ่ง ฉันทำสิ่ง..ที่ฉันรัก..อีกไม่ได้ แม้เพียงแค่..หยุดน้ำตา..มิให้ไหล ทำไม่ได้..ทำอย่างไร.." ใครช่วยที " เมื่อไหร่หนา..สองมือฉัน..นั้นหยุดสั่น แล้วจะกลั้น..หยุดน้ำตา..อย่างไรนี่ ฉันควรหยุด..สิ่งไหนก่อน..ล่ะคราวนี้ ขณะที่..หัวใจฉัน..สั่นไม่วาย...
White roses 27 ม.ค. 2550 19:52 น. - ID 97718 
1289
33
0
27 มกราคม 2550 20:00 น. - comment id 649987
ฟังสำเนียง เสียงสั่น หวั่นไม่หาย ใจและกาย สั่นท้อ ขอช่วยเหลือ เขาจากเธอ แสนไกล ไม่จุนเจือ สิ่งที่เอื้อ คือน้ำตา มาไหลริน.. ระบายรัก ที่ร้าง เหินห่างเจ้า อย่าโง่เขลา ร่ำไห้
27 มกราคม 2550 20:04 น. - comment id 649989
ระบายรัก ที่ร้าง เหินห่างเจ้า อย่าโง่เขลา ร่ำไห้ ใจดั่งหิน ร้องครวญคร่ำ ช้ำใจ เป็นอาจิณ เดี๋ยวก็ชิน ไม่ร้องไห้ ใจด้านชา..
27 มกราคม 2550 20:06 น. - comment id 649990
หยดน้ำตา..ไหลหลั่ง..สองข้างแก้ม เคยยิ้มแย้ม..กลับหมองหมาง..เขาร้างหนี ทำอย่าไร..นับวัน..ต่อจากนี้ ดวงชีวี..แทบจะลับ..ดับไปพลัน..
27 มกราคม 2550 20:12 น. - comment id 649995
จะจุดแสง แรงเทียน เปลี่ยนความคิด มนต์ดลจิต เปลี่ยนใจ อย่าใฝ่หา ไม่มีเขา อย่าเศร้า เสียน้ำตา พบเพื่อลา ลาเพื่อจาก พรากหัวใจ..
27 มกราคม 2550 20:16 น. - comment id 649996
คงต้องใช้..เทียนพรรษา..มาจุดให้ เพราะเล่มใหญ่..แสงสว่าง..ไม่ริบหรี่ เผาอดีต..ที่เจ็บช้ำ..ให้มอดที จะไม่มี..น้ำตา..ที่พร่าริน..
27 มกราคม 2550 20:21 น. - comment id 650000
หัวเราะได้ แล้วนี่ เพื่อนซี้ฉัน หัวเราะวัน ละหน่อย อร่อยแท้ อย่าร้องไห้ ไปเลย จอมงอแง เดี๋ยวตุ๊กแก มากินตับ กับหัวใจ..
27 มกราคม 2550 20:24 น. - comment id 650003
เอาปูนแหย่..ไปเลย..เคยทำไหม ตุ๊กแกไซร้..แตกกระเจิง..จนหลงบ้าน ดูซิว่า..มันกลัว..จนลนลาน วิ่งเข้าบ้าน..ของเธอแล้ว..แม่แก้วใจ..
27 มกราคม 2550 20:30 น. - comment id 650006
บ้านฉันมี มากสัตว์ จัดระเบียบ จิ้งจกเงียบ ตุ๊กแกร้อง ก้องทั้งหลัง ข้างหลังบ้าน มีนก มาทำรัง อยู่เหมือนวัง สวนสัตว์ ผลัดกันเดิน..
27 มกราคม 2550 20:34 น. - comment id 650008
ตอนกลางคืน..ตุ๊กแกร้อง..เพื่อนลองนับ ลองสดับ..ว่าร้อง..ได้เท่าไหร่ แล้วคำนวน..ตัวเลข..ซื้อหวยไง ตุ๊กแกใบ้..ให้โชค..คงโชคดี...
27 มกราคม 2550 20:39 น. - comment id 650012
ตุ๊กแกร้อง เก้าครั้ง ยังมีโชค ไม่เลิกโศก จิ้งจกทัก จักเอาไหม หรือจะเอา โชคจากสัตว์ สองเท้างัย แต่ต้องไป ทีละเท้า นะเจ้าเอย..
27 มกราคม 2550 20:43 น. - comment id 650014
สัตว์สองเท้า..ไม่เอา..เราไม่สน ใจวกวน..ลวงหลอก..จนชอกช้ำ เมื่อเจ็บแล้ว..อย่ามาเก็บ..เจ็บแล้วจำ เดี๋ยวจักช้ำ..ปางตาย..ไม่อยากเอา..
27 มกราคม 2550 20:49 น. - comment id 650016
แน่ใจนะ ว่าไม่ป๊ะ กะสองเท้า กลัวจริงเปล่า ที่บอก อย่าหลอกหนา เจ็บแล้วจำ จริงหรือ แม่แก้วตา เอาเถิดน่า อีกซักครั้ง ลองชั่งใจ..
27 มกราคม 2550 20:52 น. - comment id 650018
เคยหามา..หลายครั้ง..ยังโดนหลอก ต้องช้ำชอก..จากใจชาย..ร้ายนักหนา จะหาใคร..อีกล่ะ..ที่จะมา ช่วยนำพา..สู่ฟากฝัน..อันศิวิไล..
27 มกราคม 2550 20:57 น. - comment id 650021
โอ้เพื่อนเอ๋ย ช่วยอะไร ก็ช่วยได้ ช่วยหาใคร ให้หน่อย ละห้อยหา อันตัวเรา กว่าจะได้ พี่เขามา เมื่อเวลา ล่วงผ่าน เลขสามกับหกเอย..
27 มกราคม 2550 21:01 น. - comment id 650023
ส่วนตัวเรา..บินลับฟ้า..ไปลิบลับ ไม่ยอมกลับ..มาสักที..คงมีใหม่ ได้สาวแหม่ม..ลืมเรา..น่าเศร้าใจ รักสลาย..คนปลายฟ้า..กล้าลืมเรา...
27 มกราคม 2550 21:05 น. - comment id 650025
ร้องอีกแล้ว เพื่อนเรา เขาไม่อยู่ ไปมีคู่ ต่างชาติ ศาสนา ช่างเขาเถอะ หาใหม่ ใกล้สายตา บอกเลิกลา ไปเถอะ อย่าเจอะกัน..
27 มกราคม 2550 21:12 น. - comment id 650027
จะทำใจ..เข้มแข็ง..แกร่งเอาไว้ หาคนใหม่..มาดูแล..แผลรักร้าว ไม่เห็นจะ..มีใคร..มาสนเรา กุหลาบขาว..คงหมดค่า..เขาลาไกล...
27 มกราคม 2550 21:23 น. - comment id 650031
จำได้ไหม กลอนบทเก่า ที่เราเอ่ย กุหลาบเคย เป็นเช่นไร ก็เช่นนั้น ค่าของดอก อยู่ที่ใคร ได้ถือมัน ไม่มีวัน ไร้หนามนี้ ที่แหลมคม..
27 มกราคม 2550 21:32 น. - comment id 650039
อยากเป็นดอก..ไม้งาม..ทุกยามเห็น อยากจะเป็น..คนสำคัญ..แม้วันไหน อยากมีรัก..ประทับ..กับหัวใจ อยากมีใคร..รักจริง..ไม่ทิ้งเรา..
27 มกราคม 2550 21:39 น. - comment id 650046
อันความรัก วันนี้ หรือวันใด บอกไม่ได้ ว่าจีรัง ยั่งยืนไหม วันนี้บอก ว่ารัก ปักหัวใจ พรุ่งนี้ไร้ ซึ่งรัก ไม่ยักจำ..
27 มกราคม 2550 21:42 น. - comment id 650050
อ่านแล้วซึ้งค่ะ แต่จะให้แต่งแบบกำลังใจอย่างคนอื่น มันแต่งไม่ได้อ่ะ แหะแหะ ขอโทดน้าาาา
27 มกราคม 2550 21:43 น. - comment id 650053
ฉันจึงกลัว..เรื่องรัก..หักสวาท จึงขยาด..หวาดกลัว..หัวใจสลาย ความรักนั้น..บางครั้งช่าง..อันตราย เปรียบเหมือนไฟ..โลกันต์..เผาผลาญทรวง..
27 มกราคม 2550 21:50 น. - comment id 650058
ไม่แปลกหรอก ที่ตัว จะกลัวรัก แต่ยากนัก ที่จะมอบ ตอบเหตุผล คนที่โสด มากมาย หลายล้านคน ยังสับสน ในรัก ที่ทักทาย..
27 มกราคม 2550 21:53 น. - comment id 650062
นู๋ส้มน่ารัก.. ขอบใจจ้ะ..ที่แวะมาเยี่ยม..
27 มกราคม 2550 21:55 น. - comment id 650063
ก็รู้นะว่าบทเรียนที่เวียนผ่าน ก็เพราะฉันซมซานทุกคราวครั้ง ก็เคยมุ่งหน้าไปแต่เซซัง ก็ต้องยั้งก้าวค้างอย่างหนักใจ...
27 มกราคม 2550 22:04 น. - comment id 650072
ถ้าไม่ลอง แล้วเรา ก็ไม่รู้ ถ้าไม่ดู แล้วเรา จะไม่เห็น ถ้าไม่รัก แต่มา บ่นเช้าเย็น ถ้าไม่เล่น แล้วจะได้ มาอย่างไร..
27 มกราคม 2550 22:06 น. - comment id 650076
ก็ฉันทุกข์เหน็บหนาวเศร้านานนัก ก็จมปลักถูกหักหาญจึงโหยไห้ ก็ไม่เคยรู้เท่าทันจึงหวั่นใจ ก็อ่อนไหวอ่อนแอแพ้ใจตัว...
27 มกราคม 2550 22:18 น. - comment id 650085
จะให้ทำ อย่างไร หัวใจเจ้า จะหมดเงา ที่ซ่อน ให้อ่อนไหว จะให้ลืม สิ่งที่เจอ ให้หมดไป จะทำให้ คลายเศร้า เฝ้ากังวล..
27 มกราคม 2550 22:22 น. - comment id 650087
ก็เพราะฉันวันนี้หวั่นวิตก ก็เพราะโลกที่ฝ่าฟันนั้นสลัว ก็เพราะอยู่อย่างเดียวดายจึงหวาดกลัว ก็เพราะเจอคนชั่วจึงกลัวเกรง...
27 มกราคม 2550 22:25 น. - comment id 650088
ต้องขอกลับไปนอนก่อนแล้วนะเดี๋ยวพรุ่งนี้ ต้องตื่นแต่เช้า ขายของน่ะ..
27 มกราคม 2550 22:28 น. - comment id 650090
พักผ่อนเถอะ...พรุ่งนี้เราตื่นกี่โมงก็ได้.. ฝันดีนะ..
28 มกราคม 2550 05:11 น. - comment id 650105
แอบมาอ่านตอนผู้คนหลับกันไปหมดแล้ว...อิอิอิ..........
28 มกราคม 2550 10:29 น. - comment id 650122
รักหายไม่คืนหวล โอ้นวลน้องโหยหา ขวัญเจ้าจงคืนมา พี่ยามาปลอบใจ
28 มกราคม 2550 11:24 น. - comment id 650132
สู้ๆค่ะพี่ หนูเป็นกำลังใจให้
28 มกราคม 2550 13:30 น. - comment id 650143
คุณป.ปลา.. ขอบคุณค่ะ.ที่แอบมาอ่าน..เอ..แอบใครกันน๊า...
28 มกราคม 2550 13:32 น. - comment id 650144
คุณคอนภูทน... ขอบคุณค่ะ..ที่แวะมาปลอบใจค่ะ..
28 มกราคม 2550 13:33 น. - comment id 650145
คุณโพลารีส... ขอบคุณค่ะ..สำหรับคำปลอบใจ..
28 มกราคม 2550 14:53 น. - comment id 650154
ชีวิตที่..เปลี่ยนไป..ไม่เหมือนเก่า เพราะตัวเรา..โศกเศร้า..ไม่หน่ายหนี คบความเหงา..คบความเศร้า..อยู่ในที เป็นเยี่ยงนี้..จะเป็นสุข..ได้อย่างไร?? ลองหยุดตั้ง..คำถาม..ว่า " เมื่อไหร่" แล้วลองเปลี่ยน..ว่า"ทำไม" ในวันนี้ ความเจ็บช้ำ..หมองหม่น..ที่เธอมี เธอรู้ดี..จะจัดการ..มันอย่างไร........ เป็นกำลังใจให้ครับคุณญา.....
28 มกราคม 2550 18:26 น. - comment id 650179
จริงแท้หรือ ที่ว่า ไม่มีฉัน ใจเธอนั้น ก็พลัน ฝันสลาย ไม่มีฉัน แล้วเธอ ก็กลับกลาย เป็นคนใหม่ แล้วไง ให้เหมือนเดิม
28 มกราคม 2550 20:07 น. - comment id 650196
ว้า...เศร้าจัง มะรุจะปลอบไง งั้น...อยากร้องร้องเลยนะ พรุ่งนี้จะโพสต์กลอนให้อันนึง (เด๋ว ไปซุ่มแต่งก่อนคืนนึง อิอิ) ตัดเลยตัดเลย ชับชับชับ.....
28 มกราคม 2550 20:58 น. - comment id 650219
คุณกุมภ์.. ชีวิตที่..เปลี่ยนไป..จากวันก่อน ช่างร้าวรอน..เกินคำกล่าว..จะเล่าขาน คบความเหงา..และความเศร้า..มาแสนนาน ชีวิตฉัน..แทบดับดิ้น..สิ้นชีวี จะลองหยุด..ตั้งคำถาม..ในใจใหม่ ลองเปลี่ยนคำ..ว่า"ทำไม"..ดั่งคำพี่ ลองลบความ..เจ็บช้ำ..ดูสักที ขอบคุณพี่..ที่แนะนำ..คอยย้ำเตือน... คุณกุมภ์ ขอบคุณมากค่ะ..
28 มกราคม 2550 21:01 น. - comment id 650221
แม่มด.. ก็เพราะเธอ..หายไป..ในวันก่อน จึงร้าวรอน..เดียวดาย..ใจพลันเหงา คนมันว่าง..เลยมา..ปลอบใจเรา ต่างบ่นเหงา..เหมือนกัน..ในวันวาน..
28 มกราคม 2550 21:04 น. - comment id 650222
คุณชมภูคา.. ร้องไห้ไปแล้วจ้า..ให้คนมันว่างเอาผ้านวมมาซับน้ำตาให้น่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
