จะจำคำพร่ำพลอดของยอดรัก ที่สลักกลางใจให้คืนนั้น จะจำจูบพรมพร่างต่างจำนรรจ์ ที่สร้างสรรค์อัศจรรย์อย่างบรรจง จะจำกอดออดอ้อนอุ่นอิงแอบ ที่นอนแนบเนานานให้พาลหลง จะจำรสรักหวานที่จารลง คำรำพันจะซื่อตรงคงใจเดียว จะจำมือที่โอบอุ้มคุ้มลมหนาว พลางชี้ชมเดือนดาวไม่เปล่าเปลี่ยว สอดสลับทับทอดกอดมือเรียว ยังจำคำเกี้ยวเกี่ยวให้หวั่นใจ จะจำรอยน้ำตาคราจะจาก และคำฝากว่าจะมาพบกันใหม่ สะอื้นร่ำอำลาด้วยอาลัย ติดตราตรึงอยู่ในใจไม่รู้ลืม
22 มกราคม 2550 11:55 น. - comment id 648303
ฝากความรักมอบไว้ในกาลก่อน ยังอาทรไม่คลายสายเสน่หา ยังคงรักคิดถึงอย่างตรึงตรา สิ่งที่ว่าอาลัยไม่เคยจาง
22 มกราคม 2550 14:06 น. - comment id 648343
จะจดจำ..คำพร่ำพลอด..ที่ออดอ้อน ยังอาวรณ์..อาลัย..ในไออุ่น รสรักหวาน..ซ่านทรวง..ละไมละมุน ไม่สิ้นสูญ..จากหัวใจ..ไม่เคยลืม...
22 มกราคม 2550 17:26 น. - comment id 648459
งั้น....ที่ยืมตังค์ไป หวังว่า...คงไม่ลืม เอามาคืนด่วน