มีความเหงาไว้กอดนอนแทนหมอนข้าง มีผืนความอ้างว้าง ต่างแพรห่ม ทอดร่างอยู่บนความโศกตรม เสียงระงมของหัวใจกล่อมนิทรา เพลงรำพันจากหัวใจผ่านไอหมอก ถึงรักชอกช้ำโรยร้องโหยหา รักเคยหวานต้องมองผ่านม่านน้ำตา ขื่นคำลาเมื่อ*รักแท้*มาแปรปัน กับชีวิตที่สับสนทนเวียนว่าย ยอมแพ้พ่ายแก่ฟ้ามิกล้าฝัน ยังเหลือรอยยิ้มรับกับโทษทันฑ์ หากสวรรค์ชังน้ำหน้ามิสาใจ เป็นคนน้อยวาสนามิกล้าหวัง เรื่องรัก...ชัง..รู้ชะตาว่าต้องพ่าย หมดใจแล้วมิอาจเพิ่มเดิมพันใคร คนไร้ใจต้องก้มหน้า....มิกล้าคิด ศรีวิจิตรา
srivijitra 21 ม.ค. 2550 21:29 น. - ID 97483 
1597
0
0
22 มกราคม 2550 00:45 น. - comment id 648256
..... ฮี่ ฮี่ แวะมาอ่านปาดคอ เอ๊ย ปาดหน้า คนที่ 1 เลยน๊าพี่ศรี ... พี่ศรีคนดี หายไปนานเลยนะคะ อ่านกลอนแล้ว....เฮ้อออ เนอะ
22 มกราคม 2550 17:07 น. - comment id 648443
สวัสดีค่ะป่วนจังป่วนใจของพี่ศรี เป็นไรทำไมต้อง ถอนหายใจ กลอนพี่อ่านแล้วเหนื่อยเหรอ 55+ มะมีไร ไม่ไดเขียนนานค่ะเลยลอง ลอง สมมุติอารมณ์ แล้วเขียนดู อิ อิ ยังพอได้ แค่นั้นเองจ๊ะ
ป่วนสบายดีน๊ะค๊ะ คิดถึงเสมอจ๊ะ
หน้าส่วนตัว
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
