พายุพัด ฝนกระหน่ำ ซ้ำเติมรัก เศร้าโศกนัก คนรักพราก น้ำตาไหล เจ็บแสนเจ็บ ช้ำสุดช้ำ ร่ำอาลัย กรรมหนไหน สาปรักสิ้น สิ้นรักเรา ไม่อยากจาก จำต้องจาก เพราะรักเจ้า น้ำตาเคล้า คละแก้ม แย้มสะอื้น โอ้หนอรัก จากกันแล้ว ไปเป็นอื่น เกินจะฝืน สุดจะยั้ง พังแล้วใจ ยังพึมพำ พร่ำคำรัก วันวานหวาน แสนทรมาน ให้ห่วงหวง ห้วงเสน่หา พี่คิดถึง เจ้าอยู่ไกล ไกลลับตา สุดขอบฟ้า มองไม่เห็น เป็นเช่นไร บุญหรือกรรม ทำไว้ ไห้ได้รับ แม้นยามหลับ หรือตื่น ชื่นชมฝัน ขอชาตินี้ ชีวิตเดียว เปลี่ยวชีวัน ชาติหน้านั้น ขอสมรัก ภักดีใจ...
20 มกราคม 2550 15:01 น. - comment id 647850
ยามลมหนาวพัดผ่านสะท้านสั่น เสียงใครกันอธิษฐานชวนหวั่นไหว ข้าสัมผัสรักอบอุ่นละมุนละไม ผ่านกระแสลมไล้ต้องใจนัก แจมครับ
20 มกราคม 2550 18:28 น. - comment id 647932
หากมั่นในรักนี้..จงยึดถือและบูชามันต่อไป
20 มกราคม 2550 21:20 น. - comment id 647994
อันความรักสิ้นสูญอาดูรเศร้า จึงเหงียบเหงาเหว่หว้าน้ำตาไหล รักมาพรากจากกันเป็นฉันใด รอยเยื่อใยยิ่งยากลืมกลืนน้ำตา