หัวถึงหมอน ก็นอนฝัน ถึงแต่เจ้า ยามกินข้าว ใจรุมเร่า เฝ้าคิดถึง คราวทำงาน เงาของเจ้า ยังตราตรึง ใบหน้าซึ้ง นัยน์โศก ทุกเวลา อยากจุมพิต ปรางนาง เข้าถึงปอด อยากหอมฟอด กลัวรอยช้ำ จ้ำตรงหน้า อยากจ้องพักตร์ ให้ตราไว้ ในอุรา กลัวกัลยา จะมองค้อน หากจ้องนาน
ศรรกรา 19 ม.ค. 2550 17:47 น. - ID 97394 
846
2
0
19 มกราคม 2550 19:58 น. - comment id 647711
คิดถึงเธอ..ทุกนาที..ไม่มีว่าง จะนอนนั่ง..เหม่อซึ้ง..คะนึงหา ยามกินข้าว..ยังละเมอ..ถึงแก้วตา มองข้างฝา..เพดานห้อง..เป็นน้องนาง..
19 มกราคม 2550 21:38 น. - comment id 647727
miss you soooooooo much
20 มกราคม 2550 06:24 น. - comment id 647760
พี่หนูศรรก......ตรงแก้มน่ะช้ำยาก ถ้าหากไม่ซาดิดจริง แต่ตรงเป็นรอยง่ายๆต้องตรงที่ผิวบางๆแบบซอกคอค่า หุหุหุ
20 มกราคม 2550 09:09 น. - comment id 647783
ว้ว! หายากนะค่ะ คิดถึงแต่นวลนางแต่ไม่คิดถึงตัวเองแน่ะ.....
20 มกราคม 2550 10:56 น. - comment id 647793
คิดถึงมากขนาดนั้นเลยเหรอคะพี่หนูศรรก หน้าขึ้นฝ้าค่ะ ไม่ต้องกลัวแก้มช้ำ อิอิ
20 มกราคม 2550 20:55 น. - comment id 647978
ถ้าจุมพิตแก้มลามถึงปอด กระต่ายขอคิดดูก่อนค่ะ กลัวน้ำลายลงปอดปอดปวม อิๆๆ แวะมาแซวค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
