ฉั น เ ป็ น เ พี ย ง ..."เทียนไข"...เล่มหนึ่ง ซึ่งคอยเป็นที่พึ่งของเธอยามหมดแสง มีเพียงแสงไฟเบาบาง - - ไม่ได้สว่าง...ร้อนแรง เมื่อไหร่ที่ฟ้าแจ้ง...หน้าที่ส่องแสงก็หมดไป ยอมเผาตัวเองทุกครั้งที่เธอต้องการ ยอมหลอมเหลวจนเป็นธาร...น้ำตาใส จนวันที่ฉันหมดหน้าที่ - - เพราะไขที่มีได้ละลายหมดไป จำต้องยกหน้าที่ให้เทียนไขเล่มใหม่... ช่ ว ย ใ ห้ ค ว า ม ส ว่ า ง ไ ส ว ต่ อ ที และฉันกลายเป็นกลุ่มควันฟุ้ง ที่คอยมองดูเธอจากที่สูง...ไร้แสงสี ห วั ง ว่ า เ ที ย น เ ล่ ม นั้ น . . . จะให้แสงสว่างได้ทุกครั้งที่เธอต้องการนะคนดี กลุ่มควันที่กำลังจะจางกลุ่มนี้..."ยังห่วงใย" ฝั น ไ ว้ . . . หากเป็นไปได้อยากเกิดเป็น"ดวงตะวัน" ที่จะสามารถให้แสงสว่างได้อย่างนั้น...ไม่มีวันดับสลาย อยู่กับเธอได้ตลอดกาล...ไม่ต้องจำใจเผาผลาญเหมือนที่เป็นไป ฉันไม่อยากเป็นเพียงเทียนไข...ที่อยู่กับเธอได้...เพียงข้ามคืน + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + เ พ ร า ะ ฉั น . . . ไ ม่ ใ ช่ ตั ว จ ริ ง และเพราะฉันไม่ใช่ที่พึ่งแหล่งสุดท้าย หมดเวลา...ฉันก็หมดค่า...ต้องจากไป ทำได้เพียงแอบมองเธอกับเขาคนใหม่... ที่ เ ป็ น ตั ว จ ริ ง --------------------------------------------------------- ฉันต้องการเพียง... "สั ก วั น ที่ ฉั น ไ ด้ เ ป็ น ตั ว จ ริ ง" **เทียนไข...แห่งรัก**
17 มกราคม 2550 18:29 น. - comment id 647069
หวานซะแหม... แต่งได้เยี่ยมเหมือนเคยนะจ๊ะน้องป่าน
17 มกราคม 2550 18:31 น. - comment id 647070
โอ้ว น้องสาว อ่านแล้วขนลุกวุ้ย อัฉริยะกลองเมืงไทย กำเนินแล้ว น้องสาวช้านเอง ^^
17 มกราคม 2550 18:35 น. - comment id 647071
แต่งเก่งเหมือนกันน้า...เพื่อน เมย์มาเม้นท์ห้ายแล้วน้า แล้วเด๋วเมย์ค่อยเข้ามาอ่านอีกนะ ตอนนี้บายก่อนนะงับ...
17 มกราคม 2550 19:04 น. - comment id 647077
จาเก่งไปไหนเนี้ย
18 มกราคม 2550 19:16 น. - comment id 647375
เปงไงบ้างตัวเอง สบายดีป่ะ ดูแลตัวเองด้วยนะ เค้ายังเป็นห่วงเสมอนะจ้า มีปัญหาอะไรก็โทรหาได้นะ