หน้าส่วนตัว
. แม้เราเหมือนในความเป็นนก
แต่ก็มีกำแพงกั้น ระหว่างความเป็นนกเช่นกัน
เจ้าหญิง...หงส์ขาว....สง่า...เลิศเลอ...
ฉันก็น่าจะรู้ตัวฉันเองดีหรอกว่า ฉันคือเผาพันธ์กา
โอ้.....สรญา......
ความต่างและช่องว่างระหว่างเราห่งไกลเหลือเกินนัก
เราพบกันด้วยการโคจรของโลก...และหมุนผ่าน
ความบังเอิญของเวลา...นำพาให้เรารู้จัก
ถายในรั้วโรงเรียน....สีเทา-แดง..เพื่อนร่วมห้องเรียน
ฉันแอบปลื้มตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นในห้องเรียน คาบแรก
เธอคือนางฟ้าแห่งพิมาน เจ้าหญิงสรญา.รัศมีเปล่งประกาย
ฉันเป็นลูกชาวนาริอาจอยากเป็นอัศวิน ไฝ่ฝันถึงการขี่ม้าขาว
เก็บความรู้สึก เจียมตัวเองมองเงาอยู่เสมอ
เธอคงไม่เคยรู้ว่ามีเพื่อนคนนึง เก็บงำความปลื้มใจ
เก็บความลับไว้มานาน เจ็ดปีกว่าผ่านมาแล้ว ไม่เคยบอกเธอ
......................ความจริงก็คือความจริง.............
ฉันสร้างความรัก.........ด้วยปีกเพียงข้างเดียว
เธอคือคนรักของฉันโดยไม่รู้ตัว.........
เธอคงจะรู้แล้วเมื่อฉันสารภาพกับเธอ..............
แต่ในความเป็นเพื่อน มีความทรงจำดีๆอยู่ใช่ไหม...
กล่องความสวยงาม ความหลัง บรรจุด้วยความทรงจำดีๆมิเสื่อมคลาย
10 มกราคม 2550
.
ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ 17 ม.ค. 2550 17:09 น. - ID 97321 
519
1
0
17 มกราคม 2550 20:24 น. - comment id 647092
ซึ้งจังค่ะ..
17 มกราคม 2550 22:57 น. - comment id 647152
แหม....ซึ้ง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
