แล้วก็ถึงวันนี้ วันที่..เราต้องจากกัน เมื่อความห่างไกลมาขวางกั้น ฉันก็ยอมรับมัน..แต่โดยดี ต่างคนต่างมีหนทางที่ต้องเดิน ใจหายเหลือเกินกับสิ่งที่หาย ช่วงเวลาแห่งความสุขที่กลับกลาย เป็นความเดียวดาย ย่างกรายแทนที่เรา ฉันภูมิใจเสมอ กับสิ่งที่เธอมีให้ฉัน ความรัก ทุกทุกสิ่งที่เรามีให้กัน แล้วก็ความผูกพัน ฉันจะไม่มีวันลืม ดีใจนะ ที่เราไม่จากกันด้วยโกรธ เกลียด และน้ำตา กับคำสัญญาที่เราสองจะเป็นเหมือนแต่ก่อน คิดถึง ห่วงหา อาวรณ์ กับภาพวันก่อนก่อน ที่รู้สึกดีดีต่อกัน แม้ว่าเราจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน ต้องจากกัน หรือแม้แต่ไปมีใครใหม่ ฉันจะรักษานะ กับสัญญาว่าเราจะไม่ทิ้งกันไป เราจะยังห่วงใยกันเหมือนเดิม ฉันจะเข้มแข็งนะ ถึงแม้ว่าจะไม่มีเธอเหมือนเก่า ตลอดเวลาเราอยู่ด้วยกันเหมือนเป็นเงา สองเรา ไปไหนไปกัน แต่เมื่อเราต้องห่าง ความไกลก็อาจเจือจางรักเราสอง ความรักอาจกลายเป็นไอฝุ่นละออง เป็นสิ่งที่เรามองไม่เห็นเหมือนเช่นเดิม จดจำไว้นะที่รัก หากว่าเธอไปหยุดพักที่ใครคนไหน ให้เธอจำไว้เสมอ ที่ตรงนี้ยังมีใคร ที่จะยังคอยปลอบใจเธอเหมือนเดิม หรือหากว่าฉันไปมีใครใหม่ จดจำนะว่าในหัวใจฉัน เธอจะเป็นที่หนึ่งเสมอ ฉันจะบอกกับคนรักใหม่ กับความรู้สึกที่ฉันมีให้เธอ เธอจะอยู่ในความทรงจำของฉันเสมอ ตลอดกาล....
ต้นไม้ของอ่วง 17 ม.ค. 2550 14:49 น. - ID 97311 
880
0
0
18 มกราคม 2550 15:37 น. - comment id 647302
ขอถามนะ ถ้าแต่งงานไปแล้วจะยังรักคนอื่นมากกว่าผัวเมียตัวเองได้เหรอ....กลอนเพราะดี เศร้าดี แต่เป็นไปไม่ได้หรอก
19 มกราคม 2550 00:21 น. - comment id 647501
คุณคิดว่าเป็นไปไม่ได้ แต่ทำไมเราถึงไม่ลืมแฟนเก่าเราไม่ได้สักที ในเมื่อเราเลิกกันมาแล้วตั้ง 2 ปีแล้ว เราชอบกลอนนี้นะมันทำให้เราคิดถึงอดีตที่เราคบกับแฟนเรามาตั้ง 10 ปี เราเสียดายเวลาที่อยู่ด้วยกัน แต่ไม่เป็นไรเพราะเรายังมีเพื่อนๆคอยแต่งกลอนเป็นกำลังใจให้เรา แต่งกลอนเพราะๆแบบนี้ต่อไปนะค่ะ เป็นกำลังให้ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
