จะรักกันต่อไปได้อย่างไรเล่า ในเมื่อเขาคนของเธอยังเพ้อหา เขามาก่อนฉันมาหลังจนปัญญา จะฉุดยื้อเธอมาเคียงข้างกาย เห็นใจเขาที่เฝ้ารักเฝ้าถนอม ฤาจะยอมให้เธอจากพรากมาได้ ให้คนก่อนที่รักเธอสบายใจ ฉันจะเป็นคนไปจากเธอเอง ถึงฉันรักเธอมากสักเพียงไหน จำจะต้องตัดใจไปให้ได้ ไม่ขอเป็นคนที่พรากคนรักใคร จะตัดใจถึงเหลือเยีอเพื่อตัวเอง จงรักเขาให้มากอย่าจากหนี เธอโชคดีมีเขาอยู่อย่าข่มเหง จงรักเขาเชื่อใจกันอย่าหวั่นเกรง ส่วนตัวฉันรักตัวเองเท่านั้นพอ
16 มกราคม 2550 11:45 น. - comment id 646566
เจ็บเหมือนกันนะที่ต้องตัดใจแต่ยื้อหรือรั้งต่อไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นอาจจะต้องเจ็บแต่ก็ดีกว่าเจ็บมากไปกว่านี้จิงม่ะ
16 มกราคม 2550 13:48 น. - comment id 646600
เป็นกำลัง..ใจเสริม..มาเติมให้ อย่าหวั่นไหว..ดูแล..แคร์ใจบ้าง หากวาสนา..โชคชะตา..มาชี้ทาง คงไม่ร้าง..เจอคนดี..ที่เธอรอ..
26 มกราคม 2550 17:30 น. - comment id 649695
ไม่ได้เข้ามาซะนาน ขอบคุณเพื่อนๆ ทั้งคุณกุหลาบขาวและคุณดวงดาวกับความหวัง ที่แวะเวียนมาทักทายนะครับ