เพราะเธอใช่ไหม มาฝากหัวใจเอาไว้กับฉัน มาออดอ้อนสารพัน พร่ำวอนทุกวัน ให้ช่วยดูแล ฉันมันคนใจอ่อน ไม่อาจตัดรอน หรือไม่แยแส ดูแลก็ ดูแล ไม่มีแง่ ไม่มีงอน ไม่รู้ตัวเลยว่า เธอที่รักจะมาไถ่ถอน เอาหัวใจคืนกลับอย่างไร้อาทร ไม่มีอาวรณ์ อาลัย เพราะความใจอ่อนแท้-แท้ จึงต้องมาพ่ายแพ้น้ำตาไหล นึกนึกแล้วก็อิดหนาระอาใจ กับความอ่อนไหวของตัวเอง
3 มกราคม 2550 13:00 น. - comment id 642833
ชีวิตเราเกิดมาแสนเบื่อหน่าย เกิดเป็นชายทั้งทีไม่สมหวัง มีความรักคราใดมีแต่พัง ไม่สมหวังสักทีหนอชีวิตเรา สวัสดีปีใหม่ครับขอสิ่งใดขอให้ใด้ดั่งใจหวัง จาก.....มือใหม่หัดแต่งกลอน(vee...กีต้าไร้สาย)
3 มกราคม 2550 13:55 น. - comment id 642862
ไม่อาจ......ต้านทาน คำหวาน...ซ่านหู เพราะอยาก...ลองดู จึงรู้...............รักลวง ................. มาทักทายจ้า หวัดดีปีใหม่น๊ะ
3 มกราคม 2550 14:23 น. - comment id 642879
ก็เป็นเสียอย่างนี้น่ะสิ ถึงได้มีแต่คนเจ็บทางใจมากมาย รักเขาแล้ว ไม่เลิกก็ไม่เป็นไร รักใหม่อีกเท่าไรก็ได้เหมือนต้นไม้แตกกิ่ง กิ่งเก่าไม่เห็นต้องตายนี่นา อิอิ