เคยเคียงคู่ อยู่ข้าง ไม่ห่างหนี เฝ้าพัดวี ปลอมขวัญ วันเศร้าหมอง ร่วมกันอยู่ รู้รับ ประคับประคอง รักเรืองรอง ครองเคล้า เราเข้ากัน เคยปวดเจ็บ เหน็บหนาว ร้าวทนทุกข์ เคยล้มลุก คลุกคลาน ครั้งผ่านผัน เคยรันทด หมดหนทาง ระหว่างวัน เคยฝ่าฟัน ปันแบ่ง แต่งแต้มใจ เมื่อปลายทาง ที่ย่างก้าว ยังยาวนัก แม้ว่ารัก จักใหญ่ยิ่ง กว่าสิ่งไหน พิสูจน์คน อีกหนทาง ยังห่างไกล ละเลยไป ระหว่างทาง กลางผู้คน คนเคยข้าง เคียงคู่ ไม่อยู่แล้ว ที่แน่แน่ว แปรเปลี่ยนไป ให้สับสน แม้เคยรัก ปรารถนา กว่าทุกคน ที่สุขล้น จนหมองเศร้า เคล้าน้ำตา เพราะแง่หนึ่ง มุมมอง ลองพลาดผิด ซึ่งถูกปิด สำคัญรัก จักเสน่หา เลยละลืม จุดเริ่มต้น แต่คนมา เพียงรู้ว่า เข้าใจกัน นั้นอย่างดี แล้วจะอยู่ เพื่ออะไร ในโลกหล้า แม้ได้มา ทุกสิ่งฝัน วันก่อนนี้ มือที่ไฝ่ ใจที่คว้า มานับปี เมื่อไม่มี เธออยู่ใกล้ เพื่อใครกัน เพิ่งเข้าใจ ในตัวฉัน ก็วันนี้ วันไม่มี ที่เธออยู่ คู่กับฉัน อยู่อย่างคน ไร้หัวใจ ไปวันวัน เพียงผ่านผัน วันคืนผ่าน อย่างกร้านชา มกราคม 2549
เคมิกวี 3 ม.ค. 2550 11:00 น. - ID 96837 
1040
2
0
3 มกราคม 2550 11:30 น. - comment id 642818
หากเป็นคน ในนาม แห่งความรัก ยากจะหัก อกเรา จากเขาได้ เมื่อคนรัก คนนี้ ทำเศร้าใจ เราอย่าไป เสียน้ำตา ให้เขาเลย
3 มกราคม 2550 13:26 น. - comment id 642851
เพราะความรักใช่จะกักขังกันได้ เป็นเพียงอารมณ์ภายในหัวใจเท่านั้น ความรักถูกเพาะปลูกจากความผูกพัน ไออุ่นจากเธอและฉันทำให้มันงอกงาม .................. หากรักเร็วเช่นเปลวเพลิง ลุกระเริงบันเทิงใจให้วาบหวาม อาจเพียงหลงในรูปรสที่ติดตาม ไม่ใช่ความรักแท้ที่แน่ใจ ................... ......มาทักทายจ้า.....
4 มกราคม 2550 14:45 น. - comment id 643185
หน้าส่วนตัว
จะปกป้องเทอทุกเวลา
ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง
ความเป็นห่วงจาก...ลอริเอะ 
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
