เหม่อมองความเดียวดายใต้ฟ้ากว้าง บนเส้นทางความเหงาสุดเหว่ว้า โรยด้วยกลีบความเศร้าเคล้าน้ำตา ปะปนด้วยความเย็นชาของเงาใครบางคน บนถนนสายเก่าที่เคยเดิน ต้องเผชิญกับลมหนาวที่อ้างว้าง เพียงแค่ใบไม้ปลิวกลับเคว้งคว้าง บนเส้นทางสายเก่าที่เดียวดาย
2 มกราคม 2550 11:41 น. - comment id 642407
ถนนทอดยาว .. เมฆหมอกสีขาวปกคลุมทั่วทิศทาง ครั้งผ่านมา .. ยิ่งก้าวเดิน - เหมือนยิ่งก้าวห่าง จุดหมายเลือนลาง .. ลางเลือน .. ยิ่งก้าวเดิน - ยิ่งก้าวห่างจากจุดฝัน .. ถนนลาดชัน .. อันเสมือน .. สิ่งซ้ำซ้ำคอยย้ำบอกเตือน .. ว่า .. ถนนสายนี้ลางเลือน .. ยาวไกล ยิ่งก้าวเดิน - ยิ่งพบอุปสรรค .. เฝ้าคอยดักทำลายความหวัง - ฝันใฝ่ ขวากหนามคอยทิ่มตำย้ำเจ็บปวดแก่ทรวงใน แต่ยังคงอดทนก้าวเดินต่อไป .. บนหนทาง ครั้งนั้น .. สิ้นสุดความอดกลั้น .. ต้องถอยห่าง ปลดความฝัน - ความหวัง .. ปล่อยวาง เก็บเพียงความอ้างว้าง .. ก้าวออกมา .. ครั้งนี้ .. ฉันยังรนหาที่ .. กลับเข้าหา ถนนสายเดิม .. เคยก้าวออกมา เพราะถนนสายนั้นคือสายที่ค้นหา .. มาตลอดกาล .. ..
2 มกราคม 2550 17:48 น. - comment id 642537
สวัสดีปีใหม่ครับ