อุปสมบทลดความช้ำ


***แสนเจ็บช้ำระกำใจให้สุดโศก
อยากลาโลกเพราะกมลมีคนทำ
เป็นสาวสวยมาหักอกตกระกำ
เพราะถลำรักเขาเต็มเบ้าใจ
***อยากจะลืมแต่ใจให้ยิ่งเจ็บ
มันอักเสบเหลือล้นสุดทนไหว
คิดถึงเขาที่หนีเราไปแสนไกล
ทำยังไงก็ยังคิดติดชีวา
***คงต้องลาอุปสมบทลดความช้ำ
พึ่งพระธรรมเอามาปัดขัดอุรา
ให้ดวงใจที่เจ็บจำช้ำจนชา
กลับคืนมาจนอยู่ได้ในโลกนี้
***หากล้างหมดซึ้งในรสของพระธรรม
ไม่มีกรรมมาขวางทางฤดี
จะขอบวชจนชั่วนาทั้งตาปี
จนชีวีจะสลายตายจากกัน

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

สนสามใบ 26 ธ.ค. 2549 00:04 น. - ID 96570

988

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/96570 ที่มา: สนสามใบ

comments powered by Disqus

เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

26 ธันวาคม 2549 04:52 น. - comment id 639830

หากใจเจ็บคิดหนีบวชไม่ดีมั้งค่ะ
อยู่ที่ไหนใจมันก้อร้อนเป็นไฟ

เพียงพลิ้ว

26 ธันวาคม 2549 07:44 น. - comment id 639844

หากลดช้ำได้ คงซาบซึ้งในรสพระธรรมในไม่ช้าค่ะ

กีกี้

26 ธันวาคม 2549 09:47 น. - comment id 639932

ตอนแรกก็อุปสมบทลดความช้ำ ..
ทำไปทำมากลายเป็น .. บวชก่อนเบียดเซี้ยะนี่ ..

ปลายฟ้า

29 ธันวาคม 2549 09:13 น. - comment id 641247

อุปสมทให้ผู้ที่เลี้ยงเราไม่ดีกว่าเหรอค่ะ.....บุพการีมีคุณที่หนุนเกื้อ..ช่วยเอื้อเฟื้อลูกยาไม่โศกสัน..เป็นผู้มีคุณล้นอนันต์..บวชทดแทนท่านแล้วกันรักมั่นคง..จากปายฟ้า