หยุดไว้...เถิดความรัก เห็นควรพักเอาไว้ก่อน ห่วงหาและอาทร เก็บซุกซ่อนไว้ข้างใน หยุดคิด...จะวิ่งตาม ขอหักห้ามเจ้าหัวใจ เคยรักเคยห่วงใย เก็บเอาไว้เพียงลำพัง หยุดที...ความรู้สึก คำนึงนึกถึงสิ่งหวัง ฉุดไว้ด้วยพลัง จะอยู่ยั้งนานเพียงใด หยุดเลย...ที่เคยทำ อย่าล่วงล้ำก้าวข้ามไป เรื่องเก่าเก็บเอาไว้ สี่ห้องใจจงจดจำ หยุดใจ...ได้ทบทวน คิดใคร่ครวญที่ถลำ เปลี่ยนเขา-เราผู้ทำ เป็นคนช้ำขอจากลา หยุดพัก...รักษาใจ รอวันใหม่ที่แจ่มจ้า น้ำใสไหลออกตา เพื่อเยียวยาความเจ็บช้ำ หยุดก่อน...หยุดสักพัก หยุดความรักหยุดกระทำ หยุดร้องหยุดเอ่ยคำ อยู่ลำพังเพียงคนเดียว อยู่ให้ได้...เพียงคนเดียว...
18 ธันวาคม 2549 11:18 น. - comment id 637454
หวัดดีค่ะ เจ้าของบ้าน คิคิ ชอบทั้งนามแฝงทั้งกลอนค่ะ หุหุ แอบชื่นชมค่ะ............ตามอ่านหมดแร่ะ มีเรื่องจาสารภาพ 55555
18 ธันวาคม 2549 16:46 น. - comment id 637537
......จะหยุดได้ อย่างไรเมื่อใจรัก ....ให้ประจักษ์ ว่ารักแท้ แน่ใช่ไหม ....หรือว่าลวง หลอกล่อ จะขอไกล ....เก็บหัวใจกลับคืน ลืมคนลวง......