ท้องฟ้าเดิมเริ่มกลับกลายเป็นสีหม่น ฟ้ามีฝนโหมกระหน่ำซ้ำรอยแผล ผืนน้ำเคยมีผืนทรายคอยดูแล บัดนี้แปรเปลี่ยนไปดั่งใจคน มีบางเวลาที่ใจมันอ่อนไหว ไม่รู้ใครเป็นใครใจสับสน เหมือนสายน้ำในบางครั้งช่างวกวน เกินที่คนส่วนมากจะเข้าใจ ไม่อยากให้มันจบลงแบบนี้ ทำไงได้ล่ะคนดีในเมื่อใจฉันมันมักจะอ่อนไหว ไม่อยากเป็นฝ่ายทำร้ายเธอให้ปวดใจ เจ็บกลับไปเคยคิดไหมว่าใครทำ ขอให้ความสัมพันธ์เราจบลงตรงคำว่าเพื่อน จะคอยเตือนให้ใจไม่ต้องทำผิดซ้ำ จากนี้ไปเก็บอดีตไว้เตือนความจำ ไม่ให้ทำใจใครช้ำเหมือนวันวาน
18 ธันวาคม 2549 07:46 น. - comment id 637382
ฉันทั้งนั้น..มักจะบอกตัวเองแบบนี้เสมอค่ะ แต่จริงๆแล้วก็แอบโทษเขาบ้างค่ะ อิอิ
18 ธันวาคม 2549 13:11 น. - comment id 637476
ลมหนาวเพียงพัดผ่าน ทรมานสุดจะกั้น หากหนาวทุกๆวัน ฉันคงหนาวใจตาย แมวลายไทยมีถึง 9 ชีวิต 1/9 ชีวิตมอบเป็นแรงใจให้ละกัน