บอกเธอออกไปในคืนร้าวรอน เราหยุดเวลาเอาไว้ก่อนจะได้ไหม ยิ่งเดิน..เรายิ่งเหนื่อย..แล้วจะเดินไปเพื่ออะไร เมื่อรู้ว่า จุดจบคงไม่ต่างออกไป..ไม่ว่าอย่างไร.. ...ปลายทางของเราคงไม่บรรจบกัน... ถ้าลืมตาตื่นขึ้นมาพรุ่งนี้.. ฉันจะนึกว่า..ทุกอย่างที่มี..เป็นแค่ความฝัน เธอเอง..เป็นแค่ความสุขที่ฉันไม่อาจจับต้องมัน ยังไง..ช่วยทำเหมือนฉัน..ไม่เคยมีตัวตนในชีวิตของเธอ ฉันขอคืนช่วงเวลาทั้งหมดที่มี ความรักที่เธอให้..ความห่วงใยที่เธอมีเสมอ ให้กับใครคนที่เธอควรจะได้เจอะเจอ ไม่ใช่ฉัน..คนที่ไม่สามารถดูแลเธอได้ดีเพียงพอ ........................................................................................... ฉันเสียใจเท่าไหร่.. เธอเองคงรู้สึกไม่ต่างไปจากฉัน เรารักกันได้แค่ใจ..แต่กายไม่อาจผูกพัน เหตุผลของชีวิต..ไม่อาจทำให้เราดื้อรั้น.. ..ยอมรับสิ่งที่แปรผัน..แล้วเดินต่อไป ขอให้เธอเจอใครที่แสนดี ช่วยบอกเขาที.. ว่าความรักที่เธอให้มา..ทำให้ฉันมีความสุขแค่ไหน บอกเขาว่า..เขาโชคดีที่สุด..ที่ได้เธอมาดูแลหัวใจ ช่วยดูแลเธอ..ให้เท่าหัวใจที่ฉันฝากเอาไว้ก็พอ ......................................................................................... ไม่ได้เข้ามานาน...เหอๆๆ..กลอนมันฝืดๆไปบ้างนะคะ ไม่ได้แวะทักทายพี่ๆเพื่อนๆน้องๆในบ้าน Thaipoem ด้วยล่ะ อย่างไร..ฝากทักทายทุกคนไว้ตรงกลอนหน้านี้ ด้วยนะคะ
13 ธันวาคม 2549 01:59 น. - comment id 635560
แค่รักกันเท่านั้นเอง...เฮ้อ....ก็ยังดีที่ได้รัก..ได้รู้จัก..ได้เรียนรู้สิ่งดีๆจากกัน.... เฮ้อ....และได้เรียนรู้ชีวิตที่ปวดร้าวจากเขา..โอ้ว..ชีวิต
13 ธันวาคม 2549 07:49 น. - comment id 635594
แค่ได้รักกันในความฝันก็ยังดีนะคะน้องอร ทำไงได้ มากกว่านี้แล้วก็เจ็บไม่ต่างกันเลยนี่นา
13 ธันวาคม 2549 09:28 น. - comment id 635637
รับรู้และรู้สึก... แต่ไร้สัมผัส...
13 ธันวาคม 2549 09:35 น. - comment id 635642
แวะมาทักทายครับ สบายดีนะครับ...
13 ธันวาคม 2549 10:17 น. - comment id 635665
หนึ่งนาทีที่มีเธอในตอนนี้ นั่นคือช่วงเวลาที่มีความหมายสำหรับฉัน อีกล้านนาทีข้างหน้าจะเป็นอย่างไรก็ช่างมัน เกิดมาแค่ได้รักกัน...ฉันก็สุขใจ สวัสดีคะ....พี่นางฟ้า ใครว่ากลอนบทนี้ฝืดคะ ขอค้านเลยคะ เปิ้ลสัมผัสได้ถึงความรู้สึกนั้นเลย และขอบอกว่าชอบมาก ๆ ไม่ได้แกล้งชม ที่คือคำที่ออกมาจากใจเลยนะ คิดถึงคะ สบายดีป่าวคะ รักษาสุขภาพนะจ๊ะ
13 ธันวาคม 2549 10:53 น. - comment id 635674
บางเวลา...ความรักอาจเปลี่ยนไป...
13 ธันวาคม 2549 14:01 น. - comment id 635746
มีรักเดียวเปลี่ยวฤทัยสุดให้เหงา มั่นคงเฝ้าห่วงหาเข้ามาเฉือน เหลือเพียงหยาดน้ำหยดเข้ารดเยือน ให้แปดเปื้อนเฉือนอารมณ์สู้ข่มใจ แก้วประเสริฐ.
13 ธันวาคม 2549 16:48 น. - comment id 635809
แต่งได้ดีนะค่ะ
14 ธันวาคม 2549 12:57 น. - comment id 636058
บางคนจึ่งแย้งว่า "แค่วาสนาได้รัก" ไม่พอ คงเพราะปรารถนาที่ไม่อาจไปสุดสายทางนั้น มันเศร้าเกินอธิบายใจให้สะบายได้ซินะครับ สวัสดีครับคุณ มีแต่ความสุขนะครับ มีหลายสิ่งในวันพรุ่งที่ดีดี รอคุณอยู่
14 ธันวาคม 2549 21:19 น. - comment id 636225
บทประพันธ์ ยังเต็มไปด้วยชีวิตวิญญาณ อันอ่อนไหว อ่อนหวาน เหมือนเดิม แวะมาตามชื่อ นางฟ้าซาตาน ไม่ผิดหวังที่ได้อ่านงาน โรแมนติค เช่นเดิมค่ะ
15 ธันวาคม 2549 18:19 น. - comment id 636571
แวะมาอ่านบทกลอน ที่ยังคงงดงาม ในใจเสมอ คะพี่นางฟ้า คิดถึงพี่นางฟ้า จังคะ