เธอ..ผู้เป็นเหมือนไฟ ส่องทางมืดพลันสว่างไสว แทนแสงอาทิตย์ยามราตรี เธอ..ผู้เป็นดังน้ำ ชโลมชุ่มฉ่ำ เมื่อยามเหนื่อยล้ากายา เธอ..ผู้เป็นดั่งลม พัดวีเป่าอนงค์ ให้เย็นร่มรื่นอุรา เธอ..ผู้เป็นเหมือนพสุธา เหนียวแน่นเข็งแกร่งดุจผา เป็นที่พักพิงกายา แสนสุขสุดสมพิรมย์ใจ ฉัตร..เหมือนฉัตรคุ้มภัย เมื่อยามที่ล้าไม่มีใคร ฉัตรแก้วแววใส คุ้มใจคุ้มกายหัวใจอิ่มเอมเปรมปรี
ธาราธาร 6 ธ.ค. 2549 11:19 น. - ID 95896 
1273
1
0
6 ธันวาคม 2549 11:45 น. - comment id 633899
เปรียบเธอเป็นดั่งไฟไหม้ทรวงช้ำ เปรียบเธอเป็นเหมือนน้ำดับกระหาย เปรียบเธอเป็นดังลมพรมผิวกาย เปรียบเธอเป็นดินทราบพื้นพสุธา แม้เปรียบได้หลายอย่างที่สร้างสรรค์ เปรียบเป็นชั้นฉัตรแก้วพร่างแววฟ้า อาจเปรีบเทียบหลากหลายในโลกา แต่คุณค่าควรคู่อยู่ที่ใจ... เปรียบได้งดงามจริง ๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
