จะให้ลืม...อย่างไร..ใจยังรัก จะให้หัก...อย่างไร..ใจยังหลง จะให้ลา...อย่างไร..ใจพะวง จะให้ผลัก...ไสส่ง..คงมลาย ความเสียใจ...ไหวหวั่น..น่ารันทด อาจลืมหมด...เพียงเดือน..แล้วเลือนหาย แต่ให้ลืม...เธอไป..ให้ทำลาย คงไม่ง่าย...แม้ช้ำ..ก็จำยอม ไม่เคยคิด...แบ่งใจ..ให้ใครอื่น ทุกวันคืน...เฝ้ารัก..เฝ้าถนอม ถึงแม้อยู่...แสนไกล..ใคร่ดมดอม รักเราพร้อม...เคียงกัน...นิรันดร.
4 ธันวาคม 2549 21:59 น. - comment id 633660
จะให้ลืม ลืมได้ อย่างไรเล่า ในเมื่อเรา ต่างรำลึก นึกเสมอ เรื่องความหลัง ครั้งก่อน ย้อนละเมอ จึงพร่ำเพ้อ มิวาย ไม่เลือนลา
4 ธันวาคม 2549 23:44 น. - comment id 633683
คิดจะลืมหากลืมง่ายคงจะดี ไม่ต้องมีเรื่องให้กลุ้มต้องปวดหมอง คิดจะตัดตัดง่ายง่ายดั่งใจปอง จะไม่ต้องคิดให้นานรำคาญใจ
6 ธันวาคม 2549 05:02 น. - comment id 633841
น่าอิจฉา..เธอคนนั้นจัง..
7 ธันวาคม 2549 11:22 น. - comment id 634154
หวัดดี..น้อง..ว .จำพี่แว่นได้ป่าว..ก้ดีน่ะกลอนน่ะขยันแต่งจัง..อย่าลิมทำงานด้วยเด้อ