ใน class room มีกันอยู่ห้าสิบสี่ เป็นเพื่อนซี้เพื่อนรักร่วมกันมา มิตรภาพอันอบอุ่นและล้ำค่า ก่อกำเนิดเกิดมาเพราะพวกรา ไม่รักเพื่อนจะรักใครใช่ไหมหนอ ไม่เฝ้ารอไม่ห่วงเธอแล้วจะให้ห่วงใครที่ไหน ไม่ช่วยเหลือเธอแล้วจะให้ฉันไปช่วยเหลือใคร ไม่รักเธอจะรักใครที่ไหนดี ก็ห้องเรามีกันอยู่แค่นี้ มีห้าสิบสี่ชีวิตในห้องฉัน ไม่ดีกับเพื่อนจะให้ฉันไปดีกับใคนที่ไหนกัน เพราะแต่ละกันเราต้องอยู่ร่วมทุกข์สุข แกคงคิดว่าเราไม่รักแกสินะ เรารักแกนะเพื่อน
3 ธันวาคม 2549 15:42 น. - comment id 633463
คิดถึงเพื่อนค่ะไม่เจอกันเลยเกือบ 15 ปีแล้วค่ะ...
3 ธันวาคม 2549 15:54 น. - comment id 633468
รักพี่กานต์เพิ่งอีกคนก็ได้จ้า
3 ธันวาคม 2549 20:09 น. - comment id 633495
ไม่ได้เจอเพื่อนเยยเหมือนกานคะ แต่ลุกกี้แน่ใจว่า ยังไงเค้าก็ต้องคิดถึงคุณเหมือนกาน
4 ธันวาคม 2549 22:13 น. - comment id 633668
อือ...อ่านแล้วทำให้คิดถึงเพื่อนเหมือนกันครับ
23 ธันวาคม 2549 11:40 น. - comment id 639071
คุณมีความหลังเกี่ยวกับเพื่อนรึเปล่าคะถึงแต่งกลอนแบบนี้น่ะ แต่ซึ้งดีค่ะทำให้คิดถึงเพื่อน