หนึ่งสิงหาสี่เก้าครบกำหนด ที่เคยจดทะเบียนรักหนึ่งปีกว่า บริโภคหวานฉ่ำตลอดเวลา จนวันที่หนึ่งสิงหารักหมดอายุ บริษัทกำหนดเพียงหนึ่งปี หมดอายุวันนี้แล้วเธอเอ๋ย เราสองคนคงไม่เป็นอย่างเคย โปรดละเลยทิ้งฉันไปนะคนดี
3 ธันวาคม 2549 13:01 น. - comment id 633435
ชื่อเรื่องเหมือนตลก แต่อ่านแล้วเศร้าจัง..
3 ธันวาคม 2549 13:11 น. - comment id 633436
สู้ๆไปนะค่ะ ชีวิตมีอะไรให้เรียนรู้อีกเยอะ
3 ธันวาคม 2549 13:27 น. - comment id 633439
เอาน่าน้องเมย์ อายุยังยาวกว่าโยเกิร์ตพี่กานต์อยู่หรอกค่ะ ลืมดูวันหมดอายุน่ะสิจ๊ะ ซื้อเมื่อวานอีกสองวันหมดอายุ ทำไงดีเนี่ยตั้งเยอะเลยจ้า
3 ธันวาคม 2549 15:40 น. - comment id 633462
รักหมดอายุเหมือนกับ...นมที่แจกเด็กหมดอายุหรือป่าวคะ..
5 ธันวาคม 2549 09:21 น. - comment id 633707
เป็นเรื่องราว และนิยาม ของความรัก ไม่ประจักษ์ ซักน้อยนิด คิดกังขา องค์ประกอบ มากล้น คณนา ใช่เพียงว่า ตามองเห็น เป็นพอใจ จากแรกเริ่ม เดิมที ที่รับเจ้า ดูเหมือนเรา ทั้งสอง ช่างผ่องใส พอกาลเปลี่ยน เวียนผ่าน นาน ๆ ไป ดวงหทัย เริ่มท้อ ต่อเหตุการณ์ เหมือนผ้าบาง ซึมซับ รับความรัก ไม่นานนัก ก็เต็มอิ่ม ลิ้มรสหวาน กลับปล่อยให้ ไหลเลย ไม่เชยนาน ร่วงรินผ่าน พ้นไป ไร้ราคา แล้วมองหา ผ้าใหม่ มาไว้ชื่น ปล่อยใครอื่น ขื่นขม ตรมผวา สุดระกำ กล้ำกลืน ฝืนน้ำตา ให้เวลา เจือจาง ความหมางเมิน