บอกกับเขาว่าเรา..แค่เพียงเจ็บใจ ได้ยินใหมหัวใจเจ้าเคยผิดหวัง ต่อไปนี้ไม่มี..ไม่มีทาง อย่ามาง้อ ขอทีน้ำคำแก้ตัว ยังหวาดกลัว แผลใจฉันยังจดจำ ก้าวถลำ นับวันยิ่งชอกช้ำ เมื่อความจริงนั้นปรากฏ ก็ใครเล่าคนผิด ปิดบังด้วยรักที่มักหลอกลวง แต่ความจริงนั้นวันหนึ่ง เห็นภาพตำตา ก็ยังตีหน้าไม่ใส่ใจ ย่ำต่อไป ด้วยใจมั่นคงซื่อตรง จากบทเรียน หัวใจของคนขี้โกง จำเอาไว้น้ำคำ..คนขี้โกง จำเอาไว้...น้ำหน้า,,คนขี้โกง
2 ธันวาคม 2549 10:42 น. - comment id 633269
นี่อยากให้อ่านอะไร ไปแฮบเค้ามาเหมือนกัน อิ อิ ก็แค่คิดถึง เดินทางมาไกลแสนไกล ได้มาพบหน้าเธอในวันนี้ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรอก...จะบอกไว้หากอยากรู้ ฉันตั้งใจมาพบ...ให้หายคิดถึง ตั้งใจมาเจอหน้า...ให้ใจมันพอมีแรงไปต่อ ก็เท่านั้น... อย่าเพิ่งทำหน้าอึดอัดอย่างนั้น ไม่ต้องแสดงท่าทีลำบากใจแบบนี้ เพราะฉันแค่แวะมา...ในฐานะคนคุ้นเคย ไม่สิ...เคยคุ้น...มากกว่า ฉันรู้ว่าวันนี้เธอมีใครอีกคน ความจริงก็รู้มา...ตั้งแต่วันนั้นแล้วล่ะ วันที่เธอมาบอกลา...ยุติเรื่องราวระหว่างเรา คนสองคน...ที่เคยเข้าใจกัน ก็แค่เคย... เพราะวันนี้เธอคงไม่เข้าใจฉัน แต่อยากจะบอกว่าฉันยังเข้าใจเธอ...เสมอ... เข้าใจถึงเขาคนนั้นของเธอด้วย ว่า...ไม่สบายใจ ที่ฉันคนนี้มาให้เห็นหน้า แต่อย่ากังวลไปเลยนะ ฉันจะรีบไปตามทาง...ที่ควรไป ที่มาหา...เพราะความทรงจำมันเริ่มเลือน ถึงจะเจ็บช้ำ...เป็นแผลลึกที่เลือดยังไหลซิบมาจนทุกวันนี้ แต่ก็ยังอยากเก็บเอาไว้... เพราะเรื่องในอดีตมันสวยงาม ...เกินกว่าจะตัดใจลืมได้ ดังนั้นฉันจึงเลือกจะเก็บมันไว้...ไม่ได้เอาเป็นบทเรียน แต่เผื่อในวันที่เหงา...จะได้ยิ้มได้ ว่าฉันเคยมีคืนวันที่ดี...ร่วมกับใครคนหนึ่งมาแล้ว ไม่รู้ทำไม... พอพบหน้าเธอดูเหมือนความทรงจำที่ลางเลือน กลับแจ่มชัดขึ้นมาจนน่ากลัว ...กลัวใจตัวเอง... ขอบคุณที่ให้เวลา...ยอมมาพบหน้า ไม่หลบตา...ด้วยซ้ำ ฉันดีใจที่คน ๆ ที่ฉันเคยเลือก ไม่เป็นแบบใคร ๆ... ที่มักจะเย็นชาใส่คนเคยคุ้น ขอบคุณ...จากใจ เพราะฉันก็แค่...คิดถึง ไปล่ะนะ...
2 ธันวาคม 2549 12:00 น. - comment id 633289
'แม้ชีวิตจะผ่านเลยวันแห่งความฝัน วันที่ผ่านมาไร้จุดหมาย ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่เพียงตัวและจิตใจ เป็นมิตรแท้ที่ดีต่อกัน' ....เคยคิดเหมือนเราป่ะว่าบางครั้ง ก็อยากลบความทรงจำบางช่วงเวลา แต่มันก็คงทำไม่ได้หรอก เพราะใจเจ้ากรรมมันจำได้จำดี..... อิอิ....
2 ธันวาคม 2549 14:00 น. - comment id 633326
โห๊ ... ร้องเพลงทะเลใจแบบนี้เอมก็เขินอ่ะดิ ( แล้วจาเขินไม๊เนี่ย ) ..... เอมเคยนะที่พยายามจะลืมอะไรบางอย่าง แต่ตอนนั้นทรมานมากเพราะว่ายิ่งพยายามเท่าไหร่ ก็ยิ่งตอกย้ำเท่านั้น เอมก็เลยทำตามคำแนะนำของพี่พี่ว่าอย่าพยายามลืม ให้พยายามไม่จำเอาแล้วกัน ฮันแน่งงล่ะสิว่าเป็นไง ก็พี่เค้าบอกเอาไว้ว่า ให้เลือกที่จะไม่จำคือปล่อยให้มันเป็นไปเรื่อย เดี๋ยวเวลาก็จะรักษาทุกอย่างเอง .... ตอนนี้มันเลยเกิดอาการบางทีก็บ้าเหงาเที่ยวโทรไประรานชาวบ้าน บางทีก็ยิ้มแย้มแจ่มใสจนบางทีคนที่อยู่ด้วยก็งง งง ว่ามันเป็นอะไรของมัน หรือบางทีก็เงียบไม่คุยกับใครเลยสามวันสี่วันก็มี เอิ๊กส์ เค้าเรียกว่าคนหลายอารมณ์ ..... แต่ว่าลาเต้อย่าเป็นแบบเอมเลยนะคะ เพราะเค้าบอกว่าอากาศที่ว่ามันเปลี่ยนแปลงปล่อย อารมณ์เอมเปลี่ยนแปลงบ่อยยิ่งกว่าซะอีกอิ อิ .....
2 ธันวาคม 2549 15:36 น. - comment id 633354
อืมนั่นดิ..เพราะมาถึงตอนนี้ใครๆก็ว่าเราไม่มีหัวใจ บ้างก็ว่าเป็นผู้หญิงเย็นชา แหม..เราก็ไม่อยากเป็นแบบนี้หรอกนะแต่เรื่องราวต่างๆที่ผ่านมามันสอนให้เราหัดรักตัวเองก่อนที่จะรักคนอื่น ทุกวันนี้เราก็มีคนให้รัก แต่ถ้าเกิดวันหนึ่งมันจะไม่มีขึ้นมาก็ไม่เป็นไร เพราะเราเชื่อในตัวเองว่าเราอยู่ได้ และอยู่อย่างมีความสุขซะด้วยดิ.... ว่ามั๊ย..เอม .