เพราะหลีกหนีไม่อยากจะรับรู้ ที่เป็นอยู่เธอหายไปจากฉัน หลอกตัวเองมีกันอยู่ทุกวัน เหลือแค่ฝันเลือนลางเธอร้างลา ต้องยอมรับแต่นี้ไม่มีเธอ ถึงแอบเพ้อเธอก็ไม่กลับมาหา น้ำที่หยาดหยดรินไหลไม่นำพา เต็มสองตานอนสะอื้นทุกคืนวัน คล้ายท้องฟ้าที่ตะวันใกล้สิ้นแสง ต้องสิ้นแรงด้วยร้างไร้ใครปลอบขวัญ ต้องมืดดับลับล่วงดั่งดวงตะวัน เธอทิ้งฉันกับอดีตที่ติดตา คงเหลือแค่ความทรงจำที่ย้ำติด มีสักนิดเหลือบ้างไหมหรือไร้ค่า ต้องรวดร้าวปวดเกินช้ำซ้ำอุรา น้ำในตาหยดเปื้อนหมอนนอนทุกวัน ทุกราตรีเคยอบอุ่นละมุนหอม เธอเคยกล่อมนิทรานี้มีแต่ฝัน อ้อมแขนอุ่นเคยอิงแอบมอบแด่กัน ชี้ชมจันทร์ดูเดือนดาวพราวนภา ต่อแต่นี้ทุกราตรีไม่มีแล้ว ไร้สิ้นแววรอยอาลัยช่างไร้ค่า แสนเจ็บปวดรวดร้าวเธอกล่าวลา ทนเหว่หว้าชอกช้ำเพียงลำพัง
30 พฤศจิกายน 2549 21:49 น. - comment id 632805
ทุกราตรี ขอให้มีหวัง ตื่นขึ้นขอให้ฝันต่ายนั้นเป็นจริง
30 พฤศจิกายน 2549 21:49 น. - comment id 632806
30 พฤศจิกายน 2549 21:54 น. - comment id 632808
เหงาเศร้าอาลัยอะไรหรือคุณกระต่าย สู้สู้นะ
30 พฤศจิกายน 2549 21:55 น. - comment id 632809
ได้แต่หลบซ่อนหน้าลงกับหมอน ยามเมือก่อนนินทราพาโศกศัลย์ ในวันนี้ไม่มีเธออยู่คู่เคีบงกัน นอนรำพันฝันเพ้อแต่ผู้เดียว แวะมาแจม อ่านแล้วเหงาจับใจ
30 พฤศจิกายน 2549 22:03 น. - comment id 632810
ช่างลำบากยากแค้นแสนสาหัส อารมณ์จัดพัดจ้ามาแต่ไหน ยอมทุกอย่างยังขอไม่พอใจ รู้งี้ไม่ไปง้อขอเธอคืน
30 พฤศจิกายน 2549 22:21 น. - comment id 632815
สู้ต่อไปทาเคชิ อิอิ เป็นแรงใจให้ด้วยคนของับ
30 พฤศจิกายน 2549 23:09 น. - comment id 632834
ก่อนเคย เคยรักกันปานดวงใจ..พอรู้เธอมาเปลี่ยนแปลงไป ทำให้ใจจะขาดรอนๆ....ภาพรักเบื่องหลังนั้นตามหลอกหลอน ยามกินหรือยามนอน..สะท้อนฤทัยระทม หลอกใหัรัก.เธอรักฉันเพียงวันๆ.เธอรักฉันเพียงต้องการ ความสำพันธ์แค่ยาขม..แจกรักแจกใจให้คนอื่นชม คนที่เคยระทม.ก็เลยช้ำตรมจวนตาย
30 พฤศจิกายน 2549 23:43 น. - comment id 632851
เหลือเพียงรอยอาลัยร่ำไห้หา ไม่รู้ว่าเวลานี้พี่อยู่ไหน? วันและคืนผ่านพ้นไป ยังห่วงใยไม่เสื่อมคลาย... รู้เป็นเพียงอดีต... รู้ว่ารักชื่นไม่หวนคืน เป็นกำลังใจให้นะคะ
30 พฤศจิกายน 2549 23:57 น. - comment id 632857
ทนเหว่ว้าชอกช้ำเพียงลำพัง แม่ร้อยชั่งคงเหงาเศร้าหวั่นไหว อยากลบเลือนเคลื่อนคล้อยรอยอาลัย ควรหาใหม่มองทางนี้มีคนรอ.... สงสารจัง อยากปลอบง่ะ
1 ธันวาคม 2549 00:01 น. - comment id 632859
คิดถึงเธอนะที่รักจุ๊บๆๆ
1 ธันวาคม 2549 02:53 น. - comment id 632866
อีกไม่นานเกินรอ จะมาช่วยเช็ดน้ำตาให้
1 ธันวาคม 2549 07:25 น. - comment id 632872
กระต่าย...มาขอดูรอย...... ........ขอดู นะขอดู ...........................................
1 ธันวาคม 2549 07:55 น. - comment id 632878
หยาดน้ำตาอย่าให้ต่อไปนี้ โปรดจงมีความฝันในวันหน้า อย่าทดท้อต่อโชคร้ายที่กรายมา ก้าวข้างหน้าพร้อมฝ่าฟันอันตราย..
1 ธันวาคม 2549 07:58 น. - comment id 632880
วันเวลาจะช่วยลบรอยในใจ....หวังสักวันเช่นกันค่ะ
1 ธันวาคม 2549 08:30 น. - comment id 632893
ไม่ให้เหลือสิ่งที่ว่ารอยอาลัย
1 ธันวาคม 2549 15:43 น. - comment id 633037
อ่านแล้วเศร้าเคล้าน้ำตาพาสลด น่ารันทดรอยอาลัยของใครหนา ช่างเป็นรอยที่หนาวเหน็บเจ็บอุรา ช่างเป็นรอยที่เหว่ว้าหาใครเทียม. ...น่าสงสาร อิอิ...แวะเข้ามาแซวเล่นน่ะครับ...
1 ธันวาคม 2549 16:02 น. - comment id 633045
บางสิ่งที่ทำไม่ได้ คือการร้องไห้ให้เธอเห็น เก็บความอ่อนแอหลีกหลบเร้น ใช้ความชาเย็นเป็นประตู บางสิ่งที่ทำไม่ได้ คือการเก็บใจไว้ให้อยู่ ปิดตาปิดใจไม่รับรู้ ไม่หันมองดูเธอสักครั้ง
1 ธันวาคม 2549 20:12 น. - comment id 633121
ขอบคุณไมตรีที่มีให้ ขอบคุณความจริงใจที่ให้ฉัน ขอบคุณวันนี้ที่มีกัน ขอบคุณที่อวยพรฉัน...ฝันเป้นจริง... ขอบคุณน่ะค่ะพี่หนุ่ม.... ขอบคุณพี่ค่ะ...ที่เข้ามาอ่าน.. เหงาเพราะคิดถึงคุณแม่มดใจร้ายค่ะ ได้แต่หลบซ่อนหน้าลงกับหมอน ยามเมือก่อนนินทราพาโศกศัลย์ ในวันนี้ไม่มีเธออยู่คู่เคียงกัน นอนรำพันฝันเพ้อแต่ผู้เดียว ต้องทนช้ำกล้ำกลืนสะอื้นหา รักร้างลาลับหายไร้คนเหลียว เหมือนรวงข้าวถูกตัดด้วยคมเคียว ต้องเปล่าเปลี่ยวโดดเดี่ยวและเดียวดาย สวัสดีค่ะพี่รุ่ง
1 ธันวาคม 2549 20:23 น. - comment id 633123
ช่างลำบากยากแค้นแสนสาหัส อารมณ์จัดพัดจ้ามาแต่ไหน ยอมทุกอย่างยังขอไม่พอใจ รู้งี้ไม่ไปง้อขอเธอคืน chatmar พาลำบาก 30 พ.ย แค่งอนนิดหน่อยค่อยค่อยง้อ จะตัดพ้อหาเรื่องไปถึงไหน ง้อนิดง้อหน่อยทำน้อยใจ เริ่มสงสัย...มีคนใหม่....ใช่ไหมเธอ อ้าวลุงมอมแมม...กระต่ายไม่ใช่ไอ้มดแดงน่ะค่ะ ก่อนเคย เคยรักกันปานดวงใจ..พอรู้เธอมาเปลี่ยนแปลงไป ทำให้ใจจะขาดรอนๆ....ภาพรักเบื่องหลังนั้นตามหลอกหลอน ยามกินหรือยามนอน..สะท้อนฤทัยระทม หลอกใหัรัก.เธอรักฉันเพียงวันๆ.เธอรักฉันเพียงต้องการ ความสำพันธ์แค่ยาขม..แจกรักแจกใจให้คนอื่นชม คนที่เคยระทม.ก็เลยช้ำตรมจวนตาย ผะะะผีทะเล...จะโดนทิ้ง 30 พ.ย. 49 - 23:09 IP 203.114.108.88 ฉมน้ำหน้าคนผีทะเลที่โดนทิ้ง....เปลี่ยนดิตัวเองเปล๊ยนจากผีทะเลเป็นผีกระหัง....ดีป่ะ...เวลาใครทิ้งจะได้บินได้ไม่จมใต้ทะเล เหลือเพียงรอยอาลัยร่ำไห้หา ไม่รู้ว่าเวลานี้พี่อยู่ไหน? วันและคืนผ่านพ้นไป ยังห่วงใยไม่เสื่อมคลาย... รอวันพี่นี่จะคืนกลับ รอและนับแต่ไร้ความหมาย สัญญารักลืมกันใจมลาย สิ้นสลายรักร้าวคราวร้างลา พี่กระต่ายสบายดีค่ะ...แมงกุดจี่ ....ขอบคุณกำลังใจค่ะ...
1 ธันวาคม 2549 20:52 น. - comment id 633132
ทนเหว่ว้าชอกช้ำเพียงลำพัง แม่ร้อยชั่งคงเหงาเศร้าหวั่นไหว อยากลบเลือนเคลื่อนคล้อยรอยอาลัย ควรหาใหม่มองทางนี้มีคนรอ.... สงสารจัง อยากปลอบง่ะ ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน) 30 พ.ย. 49 - 23:57 IP ก็รอยนี้พี่เองเป็นคนฝาก แล้วลาจากทิ้งเราให้เหงาหนอ ทำเป็นลืมทอดทิ้งได้ลงคอ กระต่ายรอแต่พี่เมาเหล้าทั้งวัน ร๊อๆๆๆๆๆๆรอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆริอๆๆๆๆๆๆๆๆแค่สงสารเหรอพี่...นึกว่าแอบรักแล้วน่ะนี่..555...แซวกันเล่นค่ะ... อ้าว...พี่น้ำแข็ง....ทำงี้ได้งาย...เป็นผู้ญเหมือนกานเค้ากลัวฟ้าผ่าน่ะตัวเอง เชาวจะเช็ดไหวเหรอ....แม่ดุน่ะจ๊ะจะบอกให้... ไงๆคุยกับแม่ก่อนแล้วกาน คุณทางแสงดาว...อยากดูรอย...อะไรค่ะ...รอยกระสุน..รึ...ว่ายิงปืนแม่นไหม หยาดน้ำตาอย่าให้ต่อไปนี้ โปรดจงมีความฝันในวันหน้า อย่าทดท้อต่อโชคร้ายที่กรายมา ก้าวข้างหน้าพร้อมฝ่าฟันอันตราย.. บางทีท้อเหนื่อยหน่ายในหลายเรื่อง อยากปดเปลื้องเรื่องราวที่มากหลาย ต้องฝืนทนเรื่องเลวร้ายอย่างมากมาย สู้จนตายเรื่องคงจบได้สักวัน สวัสดีค่ะ คุณกุหลาบขาว วันเวลาจะช่วยลบรอยในใจ....หวังสักวันเช่นกันค่ะ เฌอมาลย์ 01 ธ.ค. 49 - 07:58 IP 222.123.49.88 วันเวลาไม่ช่วยอะไรได้ น้ำใสใสคลอตาพาใจหวั่น ทุกข์ทนร้าวเรื่องร้ายเนิ่นนานวัน ขอแค่ฝันสักวันคงเป็นจริง พี่กานต์....กระต่ายเป็นลืมยากค่ะ
1 ธันวาคม 2549 20:59 น. - comment id 633136
ต้องทำใจยอมรับนะครับ เดี๋ยวทุกอย่างจะดีเอง เวลาคงทำอะไรให้ดีดี
1 ธันวาคม 2549 21:02 น. - comment id 633139
อ่านแล้วเศร้าเคล้าน้ำตาพาสลด น่ารันทดรอยอาลัยของใครหนา ช่างเป็นรอยที่หนาวเหน็บเจ็บอุรา ช่างเป็นรอยที่เหว่ว้าหาใครเทียม. ...น่าสงสาร อิอิ...แวะเข้ามาแซวเล่นน่ะครับ... ว.มหรรณวา 01 ธ.ค. 49 - 15:43 IP 124.121. แค่รอยอาลัยที่ไร้ค่า เพราะรู้ว่าไร้คนจะแลเหลียว จึงชอกช้ำรอยนี้เพียงผู้เดียว ต้องโดดดเดียวรอยรักที่ร้าวราน ใช่สิค่ะ...กระต่ายน่าสงสารค่ะ..มากๆๆ..ขอบอก
1 ธันวาคม 2549 21:11 น. - comment id 633148
บางสิ่งที่ทำไม่ได้ คือการร้องไห้ให้เธอเห็น เก็บความอ่อนแอหลีกหลบเร้น ใช้ความชาเย็นเป็นประตู บางสิ่งที่ทำไม่ได้ คือการเก็บใจไว้ให้อยู่ ปิดตาปิดใจไม่รับรู้ ไม่หันมองดูเธอสักครั้ง ก้าวที่...กล้า 01 ธ.ค. 49 - 16:02 IP 203.155.186.179 แน่ใจว่าไม่มองดู คิดอยู่ทำได้สักครั้ง แต่หัวใจไม่ระวัง พลาดพลั้งอยู่เรื่อยไป เจ็บจนเกินเจ็บ หนาวเหน็บที่หัวใจ แข็งนอกแต่อ่อนใน คือหัวใจ....ทำร้ายตัวเอง....
1 ธันวาคม 2549 21:17 น. - comment id 633153
ต้องทำใจยอมรับนะครับ เดี๋ยวทุกอย่างจะดีเอง เวลาคงทำอะไรให้ดีดี อัสสุ 01 ธ.ค. 49 - 20:59 IP 58.8.181. อัสสุค่ะ....เวลาไม่เคยช่วยอะไรพี่กระต่ายได้เลยมีแต่งานที่ทำให้เราลืมทุกอย่างได้...มีคนเคยสอนพี่ต่ายอย่าให้ความรุ้สึกทำร้ายตัวเองไม่ต้องลืมแต่เก็บสิ่งดีๆไว้ขอบคุณๆๆพี่ชายคนนั้นจริงๆค่ะ
2 ธันวาคม 2549 10:46 น. - comment id 633271
มาตามคำสัญญา