สายลมหนาวนำพาความเงียบเหงา ที่รุมเร้าเกาะกินใจมิรู้หาย หลับตาลงก้มหน้าหวังผ่อนคลาย แต่สุดท้ายน้ำใสใสก็เอ่อคลอ คืนและวันผันผ่านล่วงเลยรุด ไม่ได้หยุดมองคนกำลังท้อ ไม่รู้ว่าใครคนหนึ่งกำลังรอ กำลังขอใครสักคนเป็นเพื่อนใจ แล้ววันหนึ่งเธอเองก็เข้ามา ช่วยอาสาเป็นที่พักคลายหวั่นไหว เป็นที่ซับน้ำตามิห่างไกล ยามที่ใครต่อใครไม่เหลียวดู เอ่ยขอบคุณตัวเธอจากใจจริง ที่ไม่ทิ้งกันไปคอยเคียงคู่ ความอบอุ่นที่ได้รับยังตรึงอยู่ บอกให้รู้ว่าฉันนั้นรักเธอ
30 พฤศจิกายน 2549 18:26 น. - comment id 632731
ที่มาเนี่ยจากพี่ชายสุดเลิฟฟฟฟฟฟ ใครหว่า อย่าบอกนะว่า พี่อาร์ทสุ ดหล่อของน้องเล็ก หรือพี่เด็กตรังสุดหล่อของน้องเล็กน้า คริ ๆ
30 พฤศจิกายน 2549 18:54 น. - comment id 632741
เป็นกำลังใจให้ค่ะ..แวะมาดูเพื่อนใจค่ะ..เอ...ใครเอ่ย..
30 พฤศจิกายน 2549 19:10 น. - comment id 632745
ฤดูหนาวมาเยือนเตือนว่ารัก แม้คราวหนักผ่อนเบาให้สุขสม มีความช่วยแบ่งเบาความทุกข์ตรม สุขภิรมย์หมายปองครองใจเรา
30 พฤศจิกายน 2549 23:36 น. - comment id 632849
1 ธันวาคม 2549 09:12 น. - comment id 632913
ให้แต่พี่ชายที่แสนรักหรอ พี่สาวหลายคนก็น้อยใจสิเนี้ย
1 ธันวาคม 2549 18:53 น. - comment id 633108
กวีปกรณ์ไม่ใช่ที่อาร์ทหรือว่าพี่ตรังเมที่ไหนหรอกค่ะ แต่เป็นพี่วิ่งๆของน้องเล็กต่างหาก เมื่อวานคุยกับพี่เขาไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง เมื่อคืนพี่เขาเล่นบทอารมณ์ สงสัยตาคงบวมแล้วแน่ๆเลยค่ะ White roses
ขอบคุณนะค่ะที่มาเป็นกำลังใจให้ แต่ว่าตะวันไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ ไม่เคยอยู่ตัวคนเดียวแล้วขาดใจ มานั่งดูดีกว่าเนอะ ว่าระหว่างมีคนมาวุ่นวายในชีวิต กับอยู่คนเดียวเงียบๆ แบบไหนจะดีกว่ากัน พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ฤดูไหนก็มีรักมาเยือนได้ค่ะ อยู่ที่เราจะจัดการกับรักนั้นยังไงมากกว่า แมงกุ๊ดจี่
แหมๆๆมาเยี่ยมทั้งที่ มีดอกไม้แค่ดอกเดียวเองเหรอค่ะ แต่ไม่เป็นไรค่ะ แค่มาทักก็อุ่นใจแล้ว ไรไก่
ให้พี่ชายคนดีค่ะ พี่ชายน้องเล็กน่ารัก แต่ว่าพี่สาวไม่รู้น้อยใจไปถึงไหนแล้วเหมือนกัน คริคริ
1 ธันวาคม 2549 20:55 น. - comment id 633133
มีพี่ชายสุดที่เลิฟด้วย อิจฉาจังเลย คงจะใจดีมากๆ เลยเน๊าะ กลอนเพราะจังเลยนะ คงแต่งให้พี่ชายสุดเลิฟแน่เลย มาช้าหน่อย ไปเที่ยวมา แต่งกลอนด้วย แต่ยังไม่เสร็จ ถ้าเสร็จจะเอามาลง