ใจ
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
โอ้ใจเอย...เราเจ็บช้ำจากเขามาก่อน....
จากคนที่เคยกอดนอน...คลุกคลีกันเรื่อยมา...
แต่ทำไมหัวใจ....ไม่ยอมเชื่อฟังสักครั้ง....
ไม่ยอมฟังตัวเรา..ยังร่ำร้องหาเขาทำไม....
โอ้..ใจเอ๋ยใจเรา...เป็นของเขาหรือเราแน่...
ใจเขาเอาไปเผื่อแผ่....หัวใจให้ใครหลายคน...
ใจเราให้หมดแล้ว...แต่เขาไม่พอใจ...
จึงไปหาใครๆ...ที่เขามอบให้ได้มากกว่า....
ใจเอ๋ยใจเรา...โปรดฟังเราสักครั้ง....
ถ้าหากคราวนี้gเจ้าไม่ยอมฟัง....
เจ้าจะยิ่งเจ็บนะ....ใจ
เจ้าจงลืมเขา....แม้จะรักมากมายแค่ไหน...
แต่สุดท้ายเขาก็ไป...ไปในในที่เขาต้องการ...
ถึงเจ้าจะเรียกร้อง...แต่เขาก็มองข้าม....
หากเจ้าจะทำตามความต้องการ....
เจ้าจะกลับมาพร้อมความเจ็บปวด....รู้ไหมใจ