แล้ววันหนึ่ง ฉันคงรู้ ถึงความคิด แล้วชีวิต ฉันก็คง วนเวียนหา แล้วทุกสิ่ง ก็คงกลับ เวียนเข้ามา แล้วเวลา ก็จะพา ให้เศร้าตรม เป็นอย่างนี้ อยู่เรื่อยเรื่อย ชีวิตฉัน เป็นเช่นนั้น เป็นเช่นนี้ ชั่งขื่นขม เป็นดั่งเช่น ความเจ็บช้ำ เศร้าระบม เป็นดั่งตม ที่จมอยู่ ในคลองบึง จากวันนั้น ฉันยังเป็น เช่นอย่างนี้ จากวันที่ เคยมีรัก ที่หวานซึ้ง จากที่รอ อันยาวนาน ใกล้มาถึง อยากจะดึง เวลากาล คืบคานเร็ว
28 พฤศจิกายน 2549 21:20 น. - comment id 631939
แล้ววันหนึ่งความรักจะมาถึง อย่าพึ่งดึงความเศร้ามาทับถม รักจะมาหาใจให้นิยม รักจะข่มทุกข์เศร้าให้จางไป
28 พฤศจิกายน 2549 21:40 น. - comment id 631953
แม้วันหนึ่งไม่อาจลืมเรื่องๆหนึ่ง สักวันหนึ่งอาจจะลืมเรื่องหนึ่งได้ เรื่องๆหนึ่งก็จำบ้างก็ลืมได้ แล้วเรื่องๆหนึ่งลืมได้ก็ลืมๆมาทักทายนะคะ
29 พฤศจิกายน 2549 01:17 น. - comment id 631990
รักรักรักทุกคนพูดถึงมัน อัศจรรย์ความรู้สึกต่อความหมาย แม้ว่าต้นท้ายจะกลับกลาย แต่ไม่สาย.."รักแท้"...ย่อมมีจริง แหม.....รักแท้ของคนที่ดูแลเรา ให้เราเกิดมา...เลี้ยงจนโตได้ขนาดนี้.....มันยิ่งใหญ่ดีนะ...เมื่อไหร่จะสามารถเอาไปใช้กับคนที่เรารักได้มั่งเนี่ย
29 พฤศจิกายน 2549 08:10 น. - comment id 632018
จนวันนี้จากวันนั้นฉันยังอยู่ ยังไม่รู้อะไรให้ความหมาย โตแต่ตัวหัวใจไม่เท่ากาย ผลสุดท้ายคงซ้ำซ้ำมีน้ำตา นี่คือกานต์นะคะ ไม่ใช่ใคร
29 พฤศจิกายน 2549 11:50 น. - comment id 632079
เวลาเหมือนสายน้ำ หากย้อนกลับได้นะ ผมอยากเป็นเด็กอีกที
29 พฤศจิกายน 2549 15:25 น. - comment id 632205
สักวันหนึ่งต้องเจออย่างแน่แท้ อย่าเพิ่งท้อและแท้อย่าแพ้เขา ความปวดร้าวรุนแรงทิ่มแทงเรา ความโศกเศร้าเดี๋ยวหายคลายจากใจ
29 พฤศจิกายน 2549 21:09 น. - comment id 632318
กระต่ายอยากจะกลับไปเป็นเด็กหญิงกระต่ายในอ้อมอกของพ่อจริงๆค่ะ